De 100e Hongerspelen - 55

Vania keek om zich heen. Ian, Rue en Xandrijn stonden te ver van haar af. Hier en daar zag ze een tribuut met een armband zoals ze zelf droeg, maar ze lette er verder niet meteen op. Daar, een paar meter van haar vandaan, lag een klein rugzakje. En daar, een klein flesje water! Ze besloot die twee dingen te proberen pakken en dan weg te rennen. Heel de arena was gevuld met bos en bergen, voor zover ze kon zien. Genoeg plaats om zich te verbergen dus. Ze keek weer vooruit, gericht op het rugzakje dat ze wilde pakken. Nog even ving ze Ians blik, toen ging de gong. Ze spurtte naar het rugzakje, greep het beet en rende door naar het flesje water. Helaas was ze niet de enige. Adan, de beroeps uit twee, had hetzelfde plan opgevat. Hij had zelfs al een mes in zijn hand!
“Vania, kijk uit!”, hoorde ze iemand roepen. Ze keek op, Dristan uit zeven wierp een speer naar Adan, terwijl die zijn mes naar Vania gooide. Vania kon het mes net ontwijken, greep het flesje en rende naar het bos. Ze begreep maar half wat er net gebeurd was. Dristan had haar leven gered! Hij vocht nu met Adan. Inne had haar gezegd dat de anderen haar wilden beschermen, maar dat ze daar zelfs hun eigen leven voor op het spel zetten kon ze niet bevatten.