~Epiloog~

'ALs jij die papieren tekent, zora, dan zorgen de gemeenteambtenaren van Maagdenburg dat jou naam veranderd wordt in Zora Kaulitz, dat je domicilie oftewel je thuisadres veranderd wordt naar hetzelfde van Tom en Bill en zo te zien' mompelde hij terwijl hij door het bundeltje papieren bladerde. 'hebben je biologische ouders erin toegestemd om Bill en Tom tot jou voogden te benoemen. met ander woorden; je wordt Duitse, vanaf nu heet je Kaulitz, mag je bij Tom en Bill gaan wonen én zijn die twee onnozelaars verantwoordelijk voor jou.' vatte hij het samen. Ik keek hen even aan.
'En dit hebben jullie allemaal geregeld?' vroeg ik verbaast. Bill knikte, Tom schudde zijn hoofd en wees naar Bill. Oké dan maar.
'Natuurlijk moet je wel de papieren tekenen als je akkoord bent, Tom en Bill hebben wel de officiële papieren, maar die zijn quasi waardeloos als jij niet tekent.' sprong Gustav bij. Opeens had ik het gevoel dat iedereen me zat aan te staren in afwachting tot ik me bewoog. Ik staarde naar de papieren. Dit zou mijn hele toekomst omgooien, maar ergens vond ik het niet erg. Eigenlijk zou dit me eindelijk deel maken van mijn echte familie. Net op het moment dat ik wou vragen voor een balpen, pakte Bill de bladeren voor mijn neus weg in een vrij nerveuze beweging.
'Sorry, het was een dom idee.' zei hij met een dapper gezicht. hij leek bijna.. droevig dat ik het niet meteen getekend.
'Geef die papieren hier, idiote broer van me.' mompelde ik. Bill keek op. en schoof ze meteen naar mij, Tom toverde een balpen uit zijn mouw. Dus eigenlijk was dit meer geplant dan ze wilden toegeven. Ik grijnsde terwijl ik de papieren tekende. Toen ze allemaal getekend waren, zag ik Bill en Tom grijnzend kijken naar me.
'Dame en heren, we present you; Zora Kaulitz, zusje van Bill en Tom Kaulitz en tijdelijk bassiste van de groep tot haar vriendje denkt dat het gedaan is met luieren.' zei Tom lachend. Georg keek hem door toegeknepen ogen aan.
'Oh wacht maar af, jochie, tot ik je te pakken krijg.' zei hij terwijl hij zijn rolstoel in Toms richting probeerde te manoeuvreren. ik keek grijnzend toe.
'He, daar, Georg. Heb je geen betere dingen te doen in plaats van achter mijn broer aan te zitten. Zorgen dat ik morgen een concert kan spelen bijvoorbeeld?' vroeg ik lachend. Hij keek op.
'Maar natuurlijk, miss Kaulitz. Kan iemand mijn bass halen, aub?' vroeg hij. Sarah gaf hem het ding aan.
'Veel plezier met het bouwen aan je nieuwe toekomst.' zei ze glimlachend. Toen het een beetje te druk bleek om met zijn allen in de tourbus te blijven, gingen de jongens van Black Veil Brides weg, Melody zou ze een paar leuke plaatsten laten zien waar ze heen konden vanavond, en blijkbaar was Gustav ook mee. Dus het was juist Georg, Tom, Bill, Sarah en ik, maar dat was genoeg. Wij konden ons ook goed amuseren... en verder... we zouden wel zien wet de toekomst ons bracht...

~THE END~

---

Een kort dankjewel aan alle mensen die zo vriendelijk zijn geweest om dit verhaal te lezen, kudo's te geven en mij aan het lachen te brengen met jullie reacties
SOrry als je vindt dat dit einde te vroeg komt, maar liever zo dan dat ik er nog tijden aan doorschrijf en het dan niet meer afwerk...
Oh, trouwens, ik hou niemand tegen om een vervolg te schrijven als je dat wil.. feel free to do ^-^