Talking to Carlisle

Jacob knikt langzaam en staat ook op.
'Je hebt gelijk, ze moeten het weten.' Hij trekt zijn neus even op. 'Al zit ik niet te wachten op de stank.'
Ik kijk hem vernietigend aan en hij moet lachen. Hij slaat een arm om me heen.
'Nessie, kijk niet alsof je me dood wil hebben.' lacht hij.
Verschillende dingen schieten door mijn hoofd, sommige daarvan helemaal niet zo aardig. Echter, ik zeg niets en sla mijn armen om zijn middel.
Dan trek ik me los en wil aanstalte maken om te gaan rennen. Jacob echter is me te vlug af en slaat mijn benen onder mijn lichaam vandaan. Vliegensvlug vangt hij me op en glimlacht naar me. Ik glimlach niet terug maar kijk alleen recht voor me uit.
'Ik laat je niet rennen in deze bui. Je botst waarschijnlijk nog tegen een boom op,' zegt Jake spottend en hij begint te rennen.
Ook al wil ik het niet toegeven, hij heeft gelijk. In deze stemming bots ik misschien echt tegen een boom op. Ik zucht en doe mijn ogen dicht. Als ik ze weer open doe staan we voor het grote huis van Carlisle en Esmé.
We lopen naar binnen, en Jake's hand omklemt de mijne.
Alice komt vliegensvlug op ons af en omhelst me. Ze wordt gevolgd door Edward en Bella.
Ik laat Jake's hand los om mijn tante te omhelsen. Als ik haar troostende handen om me heen voel begin ik weer te snikken.
'Tante Alice. Hoe weet je - Je kan mij toch niet zijn?'
Alice schudt haar hoofd. 'Nessie, Jasper kon je emoties al van die afstand voelen. Wat is er gebeurd?'
Ik zwijg even, en ik hoop dat ze begrijpen dat ik dit met iedereen wil overleggen.
Edward knikt.
'Carlisle, Esmé, Rose, Emmett, Jasper.' zegt hij, bijna fluisterend. Een suisend geluid van de wind, en ze staan allemaal onder. Carlisle voorop.
Ik laat Alice los en loop naar Carlisle. Ik sla mijn armen om zijn middel, met de tranen die nog steeds over mijn wangen lopen. Als ik hem als leider zie, is het ongepast. Maar aan de andere kant, hij is ook mijn grootvader.
Carlisle neemt me in zijn omhelsing en even later voel ik hoe een kalmte me overspoeld.
Het werk van Jasper.
Ik werp Jasper een vernietigende blik toe en voel hoe nog een golf van kalmte door me heen gaat.
'Waarvoor wil je ons allen spreken, Renesmee?' vraagt Carlisle zacht.
'Die... vampier,' snik ik. 'Hij heeft Jasy vermoord. Carlisle, hij jaagt hier in Forks!'
Carlisle knikt ernstig.
'We zullen hem moeten opsporen en hem moeten uitleggen dat hij zijn jachtactiviteiten ergens anders moet gaan hervatten.'
Daarmee lijkt de zaak al afgedaan, en ik voel me plotseling stom. Een schaamrood kleurt mijn kaken.
Edward gromt zachtjes en stapt naar voren.
'Carlisle, ik denk dat we hier een groter probleem hebben.'
Carlisle kijkt naar Edward en knikt.
'Vertel je theorie, Edward.'
'Ik denk niet dat het toeval is. Hij wist wie hij moest hebben. Hij wist dat het Jasy was, waarbij Nessie de meeste pijn bij zou voelen. Denk na, Carlisle. Hij zoekt haar op maar valt haar niet aan. De honden - ' Hierbij onderbreekt Jacob Edward door een luid gesnuif te produceren. Edward glimlacht en vervolgt zijn verhaal.
'Jake en zijn roedel vonden hem, drinkend. Een vampier zou zich nooit ergens voeden waar andere hem zo makkelijk zouden vinden. Hij weet van de wolven, dat heeft hij geroken in La Push. Hij wist dat ze hem zouden vinden, en dat ze het Nessie zouden vertellen.' Edward valt stil en ik kijk hem aan met open mond.
Nu ik het allemaal zo na ga, kan het kloppen. Snel kijk ik naar Carlisle, die fronst.
Emmett en Jasper hissen tegelijkertijd en ik voel hoe aan beide kanten mijn handen worden vastgepakt. Bella en Jacob.
'Maar waarom? Wat wilt hij van Nessie?' vraagt Carlisle zich luid op af.
'Hij komt me zo bekend voor,' peins ik hard op.
'Hoewel ik geen flauw idee heb wie hij is..'
We staren allemaal een tijdje voor ons uit.
Dan hoor ik Emmett hoesten. Ik kijk op en zie de zwarte ogen en kringen die iedereen heeft.
'Het is.. we moeten dringend gaan jagen, Carlisle.' Emmetts ogen beginnen te fonkelen en ik onderdruk een giechel.
Carlisle knikt en Emmett juicht.
Dit keer kan ik de giechel niet onderdrukken en ik proest het uit. Edward en Bella volgen, en Emmett staat er verbrouweerd bij.
Nog na giechelend maken we ons klaar om te jagen.
Ik hou nog steeds Jake's hand vast en hij fluistert in mijn oor.
'Vind je het erg als ik mee ga?' vraagt hij zachtjes.
Ik schudt mijn hoofd glimlachend.
'Helemaal niet.'
Hij grijnst en laat mijn hand los. Hij rent naar buiten, en even later, als wij hem volgen, staat er een roodbruine wolf op ons te wachten. Rose trekt plagend haar neus op en ik geef haar een duw.
Ze lacht, de bekende 'zilveren belletjes in de wind' lach.
We beginnen met zijn allen te rennen, ik tussen Bella en Alice in.
Edward en Jake rennen samen voor me. Het schiet even door mijn hoofd dat ze woedend waren toen ze elkaar weer zagen. Van die woede is blijkbaar niets meer over. Onder het rennen haal ik mijn schouders op.
Vreemd..