XXVII. Make your preparations.

'Dat weet ik wel.' mompelde ik zacht. Zelf als ik wist dat dit het resultaat geweest was zou ik het nooit zo gedaan hebben. Het zou niet passen om over hen te willen regeren.
Ik merkte de brandende blik van zowat iedereen op me. Ik keek verbaast op.
'Wat zijn je plannen? OOrlog verklaren?' vroeg Aro zacht.
'Ik denk dat ze vrij zeker zijn van hun stuk. Ze zouden geen oorlog starten als ze niet minstens zeker waren van een paar vampiers aan hun kant. ZO zie ik het toch.' begon ik. Niemand leek verder te volgen.
'Dus.. eerste werk. Aro, Marcus, Caius, Tristan. Ik zou graag hebben dat jullie... beginnen met de onmiddellijke ontruiming van Volterra. Als ze vampiers aan hun zijde hebben, dan weten ze dat daar een van de machtigste vampierlegers gestationeerd zijn. VOlterra moet leeg gemaakt worden, helemaal. Neem alles mee.. tenzij je merkt dat er al legers van de tegenpartij zijn.. zorg dat de gehele wacht hierheen komt. Ik weet heus wel dat Aro nog een paar mensen achter de hand gehouden heeft.' zei ik. Ik wist, toevallig van toen ik er nog woonde, dat Aro het makkelijk vond om nog een paar getrainden achter te houden. Ik denk niet dat Caius dat wist. Laat staan Tristan.
'Carlisle, mag ik jou en je familie om een gunst vragen?' vroeg ik. Hij knikte zonder twijfelen.
'Verwittig zoveel mogelijk vampiers... vertel diegene die je vertrouwd dat we mogelijk nog mensen kunnen gebruiken die met ons mee willen werken. Ik wil liefst voor de eerste slag van de mensen het andere vampierhoofdkwartier neergehaald hebben.' zei ik. Carlisle knikte. Hij en de Cullens vertrokken. Ik keek naar Jake.
'Sam komt eraan. Het spijt hem dat het zo lang duurt, ze moeten met de boot overkomen, het andere deel moeten ze lopen, maar meestal 's nachts.' zei Jake. Ik knikte.
'Misschien moet je hem voorstellen dat we iets of iemand sturen om hem op te halen?' vroeg ik. Jake schudde zijn hoofd.
'Hij komt sneller zo... hij dacht om vandaag of morgen hier in EUropa aan te komen, dan verwacht ik dat hij over een dag of 3 hier is. Hier in de onbewoonde gebieden kunnen ze ook overdag lopen.' legde hij uit. Ik knikte, waarna hij de Cullens volgde. Ik merkte dat Tristan, Caius en Aro eindelijk als een team begonnen om Volterra en al zijn schatten te ontruimen. Ik vreesde dat mijn kelders behoorlijk vol zouden liggen.
'Vertrouwen jullie me nog genoeg?' vroeg ik aan mijn kinderen en de andere wolven. Tonia bleef in een hoekje zitten, dus Sacha was de enige die niet knikte. ik was al blij dat de rest nog bij me bleef.
'Sacha?' vroeg ik, Felix stond naast hem. Hij mompelde iets in Tonia's oor. Ze keek hem even geschrokken aan, maar knikte uiteindelijk.
'Ik denk dat er niet veel keuze is, het vampierras is misschien.. belangrijker dan persoonlijke geschillen.' mompelde ze stil, maar voor het eerst keek ze me in de ogen. Ik knikte. Sacha knikte ook.
'Als je dat liever hebt, zorg ik dat je uit mijn buurt kan blijven.' bood ik aan, maar tot mijn verbazing schudde ze haar hoofd.
'Ik ben geen bange kip meer.. ik zou sterk genoeg moeten zijn om voor mezelf op te komen.' Ik knikte. Ze toonde veel moed... ondanks wat gebeurd was...als het nu echt tussen haar en mij of tussen haar en een vampier was...