``73``

‘weet je zeker dat je haar mee wil op een jacht?’ Dean knikt. ‘ik denk dat het een van de beste en snelste manieren is om haar weer bij ons terug te brengen.’ Sam knikt en kijkt hoe ik een beetje onwennig om me heen kijk. De jongens staan voor de impala, iets zegt me dat ik iets mis. ‘had ik niet meer spullen?’ vraag ik. Sam knikt, ‘die gaan we nu op halen’ ik stap in de auto en kijk naar buiten. Mijn ogen zakken al snel dicht. ‘je volgt je hart goed, zusje. Ik had niets anders verwacht van je. Vergeet niet dat je ze moet helpen’ de stem blijft even hangen. Die stem was aangenaam. Langzaam open ik mijn ogen en kijk naar buiten. We staan voor een huis. Dean en Sam praten allebei met de vrouw die ervoor staat. Ze geeft een tas aan Dean. Blijkbaar is dat van hun… of van mij. Ik stap uit de auto en loop naar de vrouw. ‘kunt u me vertellen wat er is gebeurt?’ ze knikt langzaam. ‘je wilde mijn man helpen.’ Ik sluit mijn ogen en voel een pijnscheut. Snel grap ik de arm van Sam vast. Hij ondersteund me als de herinneringen van de man naar boven komen. ‘is het me gelukt?’ vraag ik bitter. Een vreemde nasmaak nestelt zich in mijn mond. Ze schudt haar hoofd. ‘hij is gevlucht’ mijn ogen worden groot. Dit is me nog nooit gebeurd. Ik weet het zeker. Paniekerig haal ik adem. ‘rustig’ Dean ’s stem bereikt me maar het helpt niet. ‘hij is in de buurt’ mijn ogen flitsen van de ene naar de andere kant. ‘Alex, ontspan je. Als we heb vinden dan kan je het nog een keer proberen’ de ogen van Sam boren zich in de mijne. Een golf rust stroomt over me heen. Ik knik en we nemen afscheid van de vrouw. ‘lees dit boek, misschien helpt het’ Dean legt het boek dat van mijn familie geweest was in mijn schoot. Ik sla het open en de herinneringen van vroeger beginnen langzaam naar binnen te stromen. Om de zoveel tijd moet ik even stoppen voordat de pijn in mijn hoofd te erg word. ‘vanavond gaan we een geest verjagen, we nemen je mee, maar je mag niet mee jagen… begrepen?’ ik kijk naar Dean. ‘vertrouw je me nou nog steeds niet?’ mompel ik. Wacht eens. Had ik dat niet vaker gedacht?