Battle 2.9

Daar zitten we dan. In de spotlights. Alle bands op een rij op het omgebouwde podium. 
'Laten we maar beginnen met the Bandits.' zegt één van de interviewers. En ook nog een keer mijn grootste nachtmerrie. Nouja, misschien ben ik eerder haar grootste nachtmerrie: Caroline Flack. 
Ik zo'n zin om haar lekker te pesten. Maar dat kan nu echt nog niet. Dat zou een slechte indruk achterlaten. Dus ik hou mijn mond lekker dicht. 
'Dus, Michael,' begint de mannelijke interviewer. Dacht dat hij Matt heette. 'hoe is jullie band ontstaan?' 
Michael lacht een beetje verlegen. Wat is hij toch ook schattig. 'Nou, we hebben ons opgegeven voor de school als band. We waren eigenlijk al een langere tijd bevriend. Dus zo eigenlijk.' 'Juist ja, en hoe kwamen jullie in de muziek?' vraagt Caroline. 
'Muziek is overal.' antwoordt April. 'Alles dat je hoort heeft zijn noten. Alles dat je hoort heeft zijn eigen geluid.' maakt ze nog af. Iedereen juicht. Ik ben onder de indruk. Ze heeft gelijk. Zo vertelde David me dat ook al. 
'Euh, juist. Dus als ik een glas kapot laat vallen hoor jij daar muziek in?' vraagt Caroline een beetje bespottend. Volgens mij hield ze zich nog in. Hmpf. Ik wil zo graag iets zeggen. En een lach kan ik ook niet onderdrukken, tot ergering van Caroline. Ghehe. Ik ben zo gemeen.
Ik lach liefjes naar haar. 
Zo gaan ze alle bands langs en wordt het podium steeds leger. 
'En dan nu, Bitter Sweet Revenge!' roept Matt hard en ook nog eens enthousiast. Ik zwaai naar de camera en lach. Iedereen gilt. Wat voelt dit toch leuk. 
'Wauw, Demi, je hebt het publiek al helemaal in de palm van je hand!' roept Matt boven het gegil uit. Ik lach breed. Jake stoot me aan en knikt naar Caroline. Als ze kon ontploffen, zou ze dat nu doen. Ghehe.
En dan wordt het langzaam stil in de zaal. En ik kan het niet laten om naar One Direction te kijken, naast ons. Louis en Liam steken hun duimen naar ons op. Niall lacht ons toe. Zayn knipoogt.  En Harry, tja, die kijkt maar wat met zijn fake lach op zijn gezicht. 
'Dus,' begint Matt. Ik kijk hem weer aan. 'hoe komt het dat je liedjes zo rockin' overkomt?' Ik snap al gelijk wat hij bedoelt en ik kijk naar Caroline. 
'Laten we zeggen dat we ons gevoel erin leggen.' Ik lach breed. Ik ben zo gemeen.