012.

Met Sarah op mijn schoot zat ik samen met de anderen aan de grote tafel. Niall en Louis hadden de borden al klaar gezet en het afgeleverde Chinese eten stond dampend in het midden van de tafel.
Harry was zo vriendelijk om mijn bord te vullen met eten en keek toen even onzeker naar Sarah.
‘Moet zij een eigen bord hebben?’
Ik schudde glimlachend mijn hoofd en gaf haar een stukje kroepoek.
‘Ze eet wel bij mij mee.’
Niall glimlachte nog even naar me, maar al snel was al zijn aandacht afgeleid door het overvolle bord eten voor zijn neus.
‘Dus, Kristen. Hoe voelt het om een dagje koningin te zijn?’ Vroeg Zayn uit het niets.
Ik keek hem verward aan en hij grijnsde breed.
‘Nou, als Sarah prinses is, dan ben jij als haar moeder koningin.’
De jongens grinnikten en ik glimlachte scheef.
‘Klinkt het heel verwaand als ik nu zeg dat het niet anders voelt dan andere dagen?’ Vroeg ik.
‘Nee hoor. Meisjes met zo’n mooie glimlach als jij mogen dat.’ Zei Zayn.
Niall gromde zacht en ik keek hem met opgetrokken wenkbrauwen aan.
Hij deed echter alsof er niets aan de hand was en werkte zijn eten verder naar binnen.
Toen we een kwartiertje later klaar waren met eten bleven we nog even rustig praten aan tafel.
‘Ik moet zeggen, je hebt Sarah wel echt goed opgevoed. Mijn zusjes zouden al lang van tafel zijn opgestaan.’ Zei Zayn bewonderend.
Ik grinnikte en haalde mijn schouders op.
‘Ik heb tijd genoeg, dus ik wil ook zorgen dat die tijd goed besteed wordt.’
‘Wat dacht je ervan, prinses? Zullen we een leuke Disneyfilm kijken?’ Louis kriebelde Sarah even onder haar kin en ze giechelde verlegen.
‘Rapunzel!’ Zei ze daarna.
‘Alweer? Die hebben we nog geen drie dagen geleden gezien.’ Zei ik fronsend.
‘Rapunzel!’ Herhaalde Sarah koppig.
‘Oké liefje.’ Mompelde ik.
Ik zette haar op de grond en fluisterde haar even toe dat ze niet aan de spullen hier mocht komen. Ik wilde niet op mijn geweten hebben dat Sarah een of ander persoonlijk iets van Niall zou breken.
Ik wilde de borden opstapelen, maar Louis legde zijn hand op mijn arm.
‘Koninginnen hoeven niet te werken.’ Zei hij met een glimlach.
Ik haalde mijn schouders op en liep toen maar achter Sarah aan naar de bank.
Sarah kroop op mijn schoot en nestelde zich behaaglijk in mijn armen.
Ik legde glimlachend mijn hoofd op haar schouder en drukte een kus op haar kruin.
‘Vind je het een mooie prinsessendag?’
Sarah knikte glimlachend, en plantte toen haar lippen op mijn wang.
‘Ik houd van je, mama.’

Heb ik al laten doorschemeren dat jullie de meest fantastische abo's ever zijn?