XC

Alice Potter

De afgelopen week is als een waas voorbij gegaan, nergens heb ik aandacht aan besteed. Ik heb veel mensen geïrriteerd door ze simpelweg te negeren als ze iets zeiden. En zelfs Marinda heeft haar pogingen me over te halen met Remus te praten gestaakt. James weet niet wat hij ervan moet vinden, ik weet eigenlijk niet eens of hij het al weet. En Remus... Remus heeft het uitgemaakt. Remus ontloopt me. Remus wil niet met me praten.

Het is zaterdagmorgen en ik zit aan het ontbijt als er ineens een uil naast mijn bord landt. Ik kijk het beestje verveeld aan terwijl ik nog een hap van mijn broodje met jam neem. Het is Augustus, de uil van mijn ouders. Ik weet niet waarom hij Augustus heet, maar mijn ouders vinden het erg grappig.
Als James naast me komt zitten, krast Augustus even zielig waarna hij bij James' bord gaat zitten.
'Dag mormel,' zegt deze liefkozend, waarna hij even over zijn snavel aait, 'negeert die gemene Alice je weer?' Hij klinkt alsof hij het tegen een klein kind heeft.
Ik schud zuchtend mijn hoofd. Ik heb het beest nooit gemogen en hij mij ook niet, de eerste dag dat we hem hadden, beet hij hard in mijn hand.
'Post voor je,' zegt James en steekt een brief naar me uit. Als ik hem aan wil pakken, trekt hij hem echter weer weg. 'Eerst zeggen wat er is.'
'James.' Ik zucht. 'Geef.'
'Alice.' Hij immiteert mijn zucht. 'Praat.'
'Goed dan. Je hebt het voor elkaar, het is uit.'
James is te verbaasd om iets te doen als ik de brief uit zijn handen trek en de Grote Zaal uitloop.

Ik open de brief op mijn slaapzaal en onder de begroeting in het keurige handschrift van mijn moeder, herken ik de hanenpoten van mijn vader:

Alice, als James het geen goed idee vindt, betwijfel ik of wel een goed idee is. Wie is het? Alice, misschien moet je naar je broer luisteren, als hij bezorgd is zou dat wel eens terecht kunnen zijn.

Dat was je vader, hij dwingt me het erop te laten staan. Luister maar niet naar hem, hij is gewoon bezorgd en ergens snap ik het wel. Je hebt een vriendje, maar James is er niet blij mee. Gaat het hem om wie het is of om het idee dat je een vriendje hebt?
Hoe dan ook, James heeft vaak veel te snel zijn mening klaar. Ik vertrouw je beslissingen en James trekt vast wel weer bij. Maar probeer met hem te praten, erachter te komen wat de reden is voor zijn gedrag.

Daaronder staan nog wat mededelingen en een afsluiting. Ik laat de brief los. Hij kwam te laat, ik weet al wat er was en mijn vader hoeft zich ook geen zorgen meer te maken, het is al voorbij.

---
Mijn voorraad is niet zo groot meer.
Nog tien hoofdstukken trouwens. :')