10.2

Ik zat met Seth op de eerste rij. Alice had zichzelf overtroffen. Serieus, zij mocht mijn bruiloft organiseren. Ik lachte toen Bella me aankeek. Als ze nu ging huilen zou haar make-up uitlopen en zou Alice haar vermoorden.

Ik zat met Rose te praten toen ik een hand op mijn rug voelde. "Hey zusje.", zei Jake. "Jake! Oké, volgende keer ga je naar de kapper en blijf je van de keukenschaar af.", zei ik lachend. "Pfft, houd jij je mond." "Laat maar, Bella is daar." Ik wist dat er vast iets mis zou gaan. Ik ken hem langer dan vandaag. Ik volgde hem. Hij en Bella zochten een rustig plekje. En ik kreeg gelijk. Het duurde zo'n vijf minuten, langer dan ik had verwacht. Seth kwam aanlopen en veranderde en een paar leden van de roedel dwongen Jake weg te gaan. "Kom Bella.", zei ik zachtjes. Ze begon te huilen en legde haar hoofd op mijn schouder. "Kom op Bella. Hij is gewoon bezorgd om je.", zei ik. "Maar hij moet begrijpen dat dit is wat ik wil." Ik pakte Bella bij haar schouder en veegde voorzichtig de uitgelopen make-up weg. "Hij zal het wel begrijpen, maar hij gaat zich er niet bij neerleggen totdat het is gebeurd." Bella zuchtte. "Kun je hem niet wat verstand inpraten?" "Weet wat je zegt. Jake verstand inpraten. Nou wordt hij mooi." Ze lachte. "Oké, niet meer huilen, straks schrik je Edward af met die uitgelopen make-up. En geniet nog even, want over drie kwartier gaan we je klaarmaken voor vertrek." Edward kwam aanlopen. "Bedankt.", zei hij zachtjes tegen mij.