10.1

Ik lag op het strand. Ik was geen wolf meer geworden sinds ik terug was. Ik wilde niet en ik betwijfelde of ik het nog kon. "Hey kleintje.", zei Seth terwijl hij naast me ging zitten. Ik ging rechtop zitten, deed mijn jas uit en klopte het zand eraf. "Ja, in vergelijking met jouw is iedereen klein.", zei ik droog. "Dus, wat is er?", vroeg hij. "Niet veel. Ik zit gewoon beetje na te denken. Over morgen. Bella vind het vreselijk dat Jake er niet is." "Ja, weet ik. Als je weet hoe vaak ze me heeft gebeld om te vragen waar hij is.", lachte hij. "Mij ook... Jij gaat toch ook morgen?" Hij knikte. "Waarom niet?" "Om dat de rest dat niet leuk vind." Ik keek op mijn horloge. "Ik moet gaan. Alice wil me nog martelen voor morgen."

"Dus, wat vind je?", vroeg Alice. "Ik vind dat ik die steentjes er vanaf wil trekken. Hoe the hell kwam je op dat idee?", vroeg ik. "Nou..." "Laat maar." Ik pakte ene pincet en trok ze eraf. "Goed, move, ik moet Bella nog helpen." "Aha, en mag ik alsjeblieft de jurk zien?", vroeg ik met grote ogen. "Nee, zie je morgen wel." Ze duwde me de deur uit.