Battle 2.6

'Demi!' Zo'n stuk of vijftig mensen komen op me af rennen. 'Is het war dat je wraak wil nemen op Harry Styles van One Direction?' 'Klopt het dat je Caroline hebt bedreigt?!' 'Wat vond je ervan om een gedeelde eerste plaats te krijgen?'
Totaal overdonderd probeer ik helder na te denken. Oke, rustig ademhalen.
'Ja, ik wil inderdaad mijn wraak hebben op Harry. En nee, ik heb haar nog nooit gezien, waar komt die onzin vandaan? En ik vond het niet erg om een gedeelde eerste plaats te hebben, zo kon ik laten zien dat ze me niet moeten onderschatten. Mijn hele band moeten ze niet onderschatten.' Ik zie sommige journalisten wat schrijven en dan vragen ze verder. En één vraag, die trekt mijn aandacht. 'Wat vind je ervan dat de Battle of the Bands op tv komt?'
Op tv? Heb ik iets gemist? Oh mijn god, Harry! Jij vieze poedel dat je bent! Je bent gewoon bang dat ik ga winnen, dus haal je al je Directioners erbij! Wat ben je toch zielig!
'Geweldig!' antwoord ik met een lach. 'Zo kan de hele wereld zien dat Bitter Sweet Revenge One Direction verslaat.' Dat gezegd te hebben, probeer ik me weg te wurmen. Het gaat wel goed, op het feit na dat ik zo'n tien keer bijna val.
Eenmaal uit de groep drukke mensen, en nadat ik wat handtekeningen heb gezet, waarom zou je die uberhaupt willen, sta ik op het school terrein, zo snel mogelijk naar binnen. Nouja, poging tot. Het is zondag, dus de school is pas om één uur open. Ik draai me on en zie een aantal journalisten lachen. 'Ik eh...' stotter ik. Ach gewoon blijven lachen, Demi. 'was vergeten dat hij nog dicht zit.' ik lach breed. En loop dan snel richting mijn apartement. En onderweg zie ik hem. 'Je bent echt zielig.' zeg ik, terwijl ik langs hem loop. Hij glimlacht. 'Smile for the camera, babe.' Die woorden zorgen ervoor dat ik stop met lopen. 'Dus jij hebt dit gedaan. Hoe diep kun je zakken!' roep ik uit. Hij blijft maar glimlachen met die vieze grijns van hem. Ik kan hem wel slaan. 'Luister schat,' zegt hij. Ik walg van dat woord. Schat. Blèh. 'Two can play this game. Alleen is het wat leuker met wat meer publiek. Vind je niet?' 'Oh, you're on. Ik versla je in je eigen spelletje. Wacht maar.' Ik klink zeker van mezelf, tot ik merk dat alles was opgenomen door de journalisten en camera's. 'Ik zie je bij de battle.' lach ik liefjes en ik draai me fel om. Nu echt naar huis.