09.3

Ze lag nog steeds bewegingsloos op de grond, maar toen Edward, Bella en Carlisle weg waren veranderde ze weer terug. Ik trok voorzichtig haar kleren weer aan. "Het komt goed liefje.", zei ik terwijl ik haar een kus in haar haar gaf. Ik bracht haar naar het huis en legde haar op de bank. "Hey.", zei Jake die opeens achter me stond. "Ehm, geen hartaanval alsjeblieft." Jake ging in de stoel tegenover me zitten. Tot nu was ik vergeten dat zij zijn zusje was en dat hij zich net zo veel zorgen maakte als ik. Hoewel, dat betwijfelde ik, maar goed. Ik ging op de bank zitten en legde Alysons hoofd op mijn schoot. Ik streek voorzichtig haar haar uit haar gezicht. Ik hoorde een deur open en dichtslaan en nog geen seconde later stond Carlisle naast me. "Hoe is het?", vroeg hij. "Niks veranderd." "Ik breng haar wel naar boven. ", zei Carlisle. Hij tilde haar op en bracht haar naar boven. Ik volgde hem en ik zag dat Alice net klaar was met een bed klaarzetten. Ze was voor de verandering niet hyperactief. "Ik ga een bed voor Bella klaarzetten.", zei ze en ze liep weg. Alyson, word alsjeblieft wakker, dacht ik.

Ik zat de hele dag en nacht aan haar bed. Plotseling voelde ik een hand. "Je moet iets eten.", zei Jake. "Ik wil niet." "Je moet." "Niks moet." En Jake hield zijn mond. Ik keek naar Alyson. Ze was heel bleek en koud geworden. Plotseling begon ze te trillen. Ze rolde zich helemaal op en het leek alsof ze bang was. Ik wilde haar vastpakken, maar Edward hield me tegen. "Het is beter als je dat niet doet. Ze zal snel wakker worden, maar nu heeft ze pijn." Ik trok mijn hand terug. "Weet je al wat er met haar is dan?" "We denken dat ze haar krachten kwijt raakt, maar dat kunnen we niet zeggen. Het lijkt er wel sterk op."