Part twentyeight - telekinese

Jacob stond in de deuropening. Hij zei het woordje zacht, en ik alleen hoorde het. Mijn ogen keken schichtig in het rond, op zoek naar een plek waar Jacob heen zou kunnen. Bella mocht hem niet zien. Jacob leek zich geen zorgen te maken en keek me geamuseerd aan. Ik probeerde hem met mijn ogen te zeggen dat hij weg moest gaan, maar hij bleef staan. Ik zuchtte geïrriteerd. Als het dan zo moet..Ik concentreerde me op Jacob en beval hem in mijn hoofd weg te gaan. Ik hoopte dat het zou werken. Ga de gang in. Jacob's voeten kwamen los van de grond..'AAH!' 'Lills, wat -' Bella had zich omgedraaid en zag Jacob zweven. 'Wa-wat..' Jacob hing ondersteboven in de lucht, een van zijn schoenen was uitgevallen en zijn shirt - een van de weinige keren dat hij een shirt aan had - hing omlaag, zodat ik een stukje van zijn goddelijke buik zag. 'Wat...gebéúrt hier?' vroeg Bella verbouwereerd. 'Ik vlieg.' zei Jacob sarcastisch. 'Zet me neer, Lily.' Ik bloosde. Bella draaide zich weer naar mij om. 'Doe jij dit?' 'Bedankt, Jake.' beet ik hem toe. Toen wendde ik me volledig tot Bella. Ik vergat me te concentreren op Jacob, en hij viel op de grond. Met een hand op zijn hoofd krabbelde hij omhoog. Ik lachte een scheve glimlach. 'Oeps.' Ik kon zijn tanden horen knarsen. 'Geef me antwoord.' Ik keek naar de grond. 'Ja.'