Chapter 2

Als je je ogen open doet zie je vijf hoofden over je heen gebogen staan. ''Ze word wakker! Gelukkig!'' hoor je Liam roepen. Niall zegt: ''Zullen we dan eindelijk gaan ontbijten?'' Waarop Zayn antwoord: ''NIALL! Wacht even, je denkt ook alleen maar aan eten!''
Plotseling voel ik sterke armen om me heen die me optillen. Het zijn Harry's armen, ik voel zijn adem in mijn nek en val bijna weer flauw.

''Rustig jongens, dalijk valt ze nog een keer flauw! Gaan jullie maar ontbijten, ik blijf wel even hier met haar,'' zegt hij. De jongens geven elkaar een veelbetekende blik en lopen daarna naar de keuken.
''Pfoee,'' zucht Harry, ''Ze zijn super en ik zou niet zonder ze kunnen, maar soms zijn ze wel een beetje druk.. Ik heb nog niet eens gevraagt hoe je heet.''Ik ben helemaal overwhelmed omdat ik nog steeds in Harry's armen ligt, maar als hij me blijft aankijken realiseer ik me dat ik nog moest antwoorden. ''Uhmm..'' Oeff, wat is antwoorden moeilijk als je bij iemand op schoot ligt die zo knap is, en ook nog eens heel lief! ''Uhm.. Mijn naam is Sophie.'' stamel ik.
''Sophie,'' zegt hij met een Brits accent, ''Sophie Styles, dat zou goed klinken.''