30. 'They say Make-upsex is the best'. [The End]

Toen Richard er was hadden we nog lang niet alles gedaan. Het bracht eigenlijk ongeluk om als Richard de bruid voor de bruiloft zelf te zien, maar mijn moeder wilde door haar eigen verloofde naar het hotel worden gebracht. Ik had haar geholpen met het uitzoeken van het hotel; deze zag eruit als een kasteel en de kamers waren prachtig. De tuin was goddelijk; op de foto stond de volle maan erachter en het zag er erg perfect uit. Richard was het er mee eens.
'Bianca?!', hoorden we beneden. Mijn moeder schoot in de stress toen ze Richards stem hoorde.
'Hij is er! En ik ben nog lang niet klaar', zuchtte ze. Maar voordat ik iets geruststellends kon zeggen hoorden we Taylor beneden zeggen;
'Richard. Fijn je weer te zien. Wil je een kop koffie? of misschien iets sterkers?'. Ik giechelde om zijn taalgebruik; alsof hij zestig was een een oude vriend op visite had.
'Mijn reddende engel, die vriend van jou', lachte mijn moeder.

Na een halfuur waren we eindelijk klaar voor vertrek. Taylor en ik mochten bij Bianca en Richard in de auto; een witte limousine-achtige bak, glanzend alsof hij elke dag werd opgepoetst. Mijn moeder zag er prachtig uit, haar make up zag geweldig en haar haar was perfect, al zeg ik het zelf.

De hele familie stond de wachten, plus die van Richard. Het zou echt een groot feest worden.
'Wauw, je hebt die locatie wel goed uitgezocht'. Taylor keek omhoog naar het kasteel-oogende hotel.
'Slapen we hier ook, Bianca?', vroeg hij. Mijn moeder draaide zich stralend om naar achteren.
'Ja! Is het niet geweldig?'


Die avond, na het avondeten en toen mijn moeder inmiddels getrouwd was, speelde de band de muziek iets harder. Het was de bedoeling dat iedereen ging dansen, maar de bruid en de bruidegom moesten de dans openen.
Ik kreeg er weinig van mee; ik deed hard mijn best geen aandacht te besteden aan Tante Pam. Zei was allerlei levensverhalen aan het vertellen. Taylor luisterde wel, uit beleefdheid waarschijnlijk.
'... en toen belandde ze dus gewoon weer op twee pootjes. Is het geen superman-kat? Ik vond het zó leuk toen hij voor de eerste keer miauwde. Helaas was het vorige week zijn laatste keer. Ik mis haar zo. Of hem. Eigenlijk weet ik nog steeds niet of het nou een kater of een poes was. Is dat geen giller?', tierde ze na een poosje. Ik was al tien minuten met mijn champagneglas aan het draaien, zodat ik me kon concentreren op de rondraaiende vloeistof.
'Maar, spetter - ik weet je naam niet zo goed meer. Tyson, toch? Wil je dansen?'.
Ik stopte abrubt met draaien en keek op. Pam zat slijmerig naar Taylor te staren en stak haar hand liefdevol uit.
'Eh, Taylor. Maar als U mij wilt excuseren, heb ik even iets beters te doen'.
Hij stond op en keek me smekend aan; hij wilde dat ik hem zou volgen. Ik liet een verbaasde Tante Pam achter en volgde Taylor gehoorzaam.
'Wat?', vroeg ik spottend. 'Vond je het geen eer dat ze met je wilde dansen'.
'Ik niet, maar Tyson misschien wel', zei hij.
Ik lachte. We liepen verder de donker wordende tuin in, vol met hoge bomen en mooie planten.
'Het is hier echt heel mooi', zuchtte hij. Ik knikte. Het was een perfecte avond; zelfs de volle maan stond er, net als op de foto.
Taylor nam een paar passen sneller en haalde me een beetje in. Hij sloeg zijn arm om mijn schouder en trok me tegen zich aan, zodat ik een beetje scheef liep.
'Ik ben zo blij met jou', zei hij. Ik keek naar zijn ogen. Ze stonden oprecht; hij meende het. Ik kreeg een week gevoel van binnen.
'Ik ook met jou', zei ik, lachend om hoe chliché dat klonk. Hij lachte ook. We kwamen op een heuveltje met een boom. In de verte konden we de witte partytenten en de zwarte tafels met duizenden lichtjes erop zien, en ik zag mijn moeder over de dansvloer zwieren.
'Denk je dat Richard al weet hoe oud ze is?', vroeg hij, toen hij zich in het gras liet zakken. Ik keek even naar boven, liet me toen ook vallen en zei; 'Ik denk het wel'.
'Eigenlijk wil ik in het gras gaan liggen', zei hij. Hij draaide zich om en voelde hoe nat het was.
'Dan doen we dat toch?'
Hij liet zich zakken en trok me zachtjes mee.
'Ghehe, ik voel me nu net Bella. Dan ben jij mijn Edward', glimlachte ik, terwijl ik met mijn wijsvingernagel over zijn borstkas ging.
'Alleen ben jij veel leuker dan Bella', zei hij. Ik glimlachte weer.
'Jij bent ook veel leuker dan Edward', lachte ik. Ik hief me op en leunde op mijn elleboog.
'Ben je nu niet bang dat ze foto's maken?', vroeg ik. Ik tekende nog steeds figuurtjes in zijn shirt.
'Nee', antwoordde hij bedachtzaam.
'Nee?'
'Nee. Want, wat zou dat uitmaken? We hebben het hier gewoon gezellig. Zolang we geen seks hebben in de open lucht, is alles best, toch?', grinnikte hij. Ik knikte speels.
'Ben je ook niet bang voor extreme fans?'
'Ik lig naast eentje'.
'Ik ben niet extreem! Ik praat nooit over Twilight. Of over Jacob. Ik heb alleen maar aandacht voor jou!', gilde ik verontwaardigd. Ik drukte als sarcastische wraak mijn nagel iets dieper in zijn huid. Hij trok voorzichtig mijn hand van zijn borstkas en speelde met mijn vingers.
'Rustig. Het was maar een grapje. Je bent niet extreem. Extreem lief, dat wel. Extreem de-ware-voor-mij'. Ik glimlachte en liet toe dat hij mijn vingers kuste.
'Ik ben zo trots op mezelf', zei ik toen. Hij keek me vragend aan en gaf nog een kusje.
'Je kunt me gewoon niet weerstaan, geef het maar toe. Ookal ben je erg boos, ik ben gewoon té leuk', zei ik plagend. Hij gromde heel kort en speels en trok me weer liggend. Hijzelf ging rechtop zitten, boog mijn armen boven mijn hoofd en sloeg zijn been om me heen.
'Dat is niet mijn schuld', zei hij terwijl ik los probeerde te komen. Maar dat was tevergeefs; hij had veel te veel kracht. Hij drukte mijn polsen tegen de grond en boog zich voorover.
'Dit is mishandeling!', riep ik, maar net niet hard genoeg om er voor te zorgen dat er iemand kwam kijken.
'Sorry, ik ben nu eenmaal wreed', antwoordde hij. Hij beet zachtjes op mijn onderlip. Ik deed net of ik schrok en keek naar links.
'Kijk daar!', fluisterde ik. Ik wilde er ook bij wijzen, maar hij had mijn polsen nog steeds vast. Toen hij zijn gezicht razendsnel omdraaide likte ik kort over zijn wang, vlakbij zijn mondhoek.
Hij lachte.
'Vuile..' Hij pakte mijn polsen nu met één hand vast en kietelde me met de andere. Ik gilde het uit.
'Stop! Stop! Taylor, ik smeek je!'.
Hij stopte en kuste me direct in mijn nek, het kuiltje onder mijn hals en weer omhoog.
Na een paar minuten lagen we weer onschuldig naast elkaar, naar de maan en de sterren te kijken.
Niet veel dáárna gingen we terug naar het feestje, wensten mijn moeder en mijn stiefvader welterusten en gingen naar onze kamer.

Hij trok me naar binnen en sloot de deur. We hadden onze kamer al gezien, maar hij bleef mooi. Donker hout en rode accenten. En beetje over the top, maar dit was alles behalve wat ik gewend was.
'Ik heb je gemist', zei hij. Ik knikte wijs.
'Dat heb je al gezegd'.
'Ik bedoel, ik heb je 's nachts gemist. En 's avonds. Alleen is het veel saaier'.
'Je was toch niet altijd alleen?', vroeg ik, terwijl ik mijn armen om zijn nek sloeg en hem een kort kusje op zijn mond gaf.
'Jawel'.
'Je hebt helemaal geen scharrels gehad toen we uit elkaar waren?'
'Nee. Echt niet!', zei hij, toen hij mijn blik zag.
'Oké', zei ik. 'Ik ook niet. Jake heeft me wel gekust'. Ik hield mijn adem in. Ik had het hem nog niet verteld, en Jake waarschijnlijk ook niet. Ik hoopte vurig dat hij mijn armen niet zou loswrikken en bij me weg zou stappen. Gelukkig, maar ook verrassend, deed hij iets heel anders.
'Was vast niet fijn', zei hij. Hij sloeg zijn armen om mijn rug en drukte me tegen zich aan.
'Mwoah', zei ik plagend. 'Ligt eraan'.
'Waaraan?', vroeg hij verbaasd.
'Aan wat jij nu gaat doen', zei ik. Hij grijnsde zijn prachtige tanden bloot, drukte me nog verder tegen zich aan, schuifelde samen met mij naar lichtknop en knipte het licht uit.
'Nu zie ik je niet meer', zei ik verontwaardigd.
'Dus?', zei hij. Ik voelde dat hij erg dichtbij was; ik voelde elk woord in adem tegen mijn lippen. 'Dat is juist het leuke van wat we nu gaan doen'.
'Wat is dat dan?'
'Leuker als Jake Rathbone', mompelde hij. Zijn lippen raakten me nu terwijl hij sprak.
Hij liet me alleen snel weer los en trok me aan mijn hand mee naar het bed. Mijn ogen zagen nu alweer de vage omtrekken van meubels, het gigantische bed en mijn ontzettend leuke vriendje. Hij zette me neer op bed, kwam achter me zitten en kuste mijn hoofd, toen mijn nek en toen mijn rug; de jurk had een blote v-rug. Ik kreeg er kippenvel van. Daar was hij erg goed in, mij kippenvel bezorgen. Ik hield mezelf ook niet meer in; ik draaide me om en zat nu met mijn benen over zijn benen heen. Ik zoende hem vol overgaven, hij had er geen problemen mee. Zijn tong was niet voorzichtig vanavond, maar daar had ik ook geen problemen mee. Hij zuchtte zachtjes en liet zijn handen over mijn rug, armen en benen heen glijden. Toen hij me even los liet om me achterover te duwen, grijnsde hij nog;
'Ze zeggen dat Break-up en Make-upsex het beste is'.
'Laat maar zien dan'.

En niet veel later lagen we weer op onze vertrouwde plekken: naast elkaar, met zijn arm om me heen en allebei buiten adem. Hij begon uit het niets te lachen.
'Wat?', vroeg ik verontwaardigd.
'Niks. Gewoon - je kunt je niet voorstellen hoeveel dit soort dingen voor me betekenen'.
'Net zo veel als voor andere jongens, denk ik', mompelde ik. Hij keek me aan. Het was nog steeds donker, maar zijn ogen kon ik zien glinsteren. 'Wát?', vroeg ik weer, toen ik zag dat hij lachend zijn wenkbrauw optilde.
'Ik bedoel, met andere meisjes is dit lang niet zo intens, zo vertrouwd. Jij bent hier gewoon goed in', grijnsde hij. Hij kuste me.
'Oh. Bedankt. Maar het is natuurlijk algemeen bekent dat Make-upsex beter is'.
'Je bent hier altijd goed in. Je bezorgt me altijd kippenvel als je me aanraakt'. Hij kuste me nog een keer. Maar ik voelde mijn oogleden zwaar worden. Ookal had ik wel gewild dat die eerste nacht samen sinds weken langer had geduurd, kon ik mijn slaap niet tegenhouden. Gelukkig kon ik naast Taylor in slaap vallen, de leukte, grappigste en liefste jongen in de hele wereld.

THE END

I guess..

Jezus, nu heb ik pijn in mijn vingers van het typen.
ik hoop dat jullie het een beetje leuk vonden, dit deeltje.
Ik wilde eigenlijk bij 30 stoppen, dus ik denk dat dit het einde is.
Dit doet pijn.
Maar het moet.
Ik zou natuurlijk nog verder kunnen gaan, maar ik vind het een goed moment om te stoppen en een ander verhaalt te beginnen.
Maar daar heb ik nog wel wat inspi voor nodig, dus message me!
wel doen.
en een reactie geven, please!

<3