(26) Ik wil hier een bandnaam kunnen invullen... ;D

'Weet je, jullie zijn de meest irritante broers die ik me maar kon voorstellen.' zei ik klagerig terwijl we door de terminal liepen. We zouden nu de andere groep ophalen, maar ik wist nog steeds niet wie het waren. Mijn irritante broers hadden de anderen ertoe aangezet zelf nu nog steeds niet te zeggen wie de andere groep was. Vrij irritant voor nieuwsgierige mensen zoals Sarah -maar vooral- en ik.
'Zoek naar Bill achtige kapsels.' Hinte Tom. Bill gaf mijn oudste broer een zachte mep, omdat hij begon tips te geven. Of omdat hij beledigd was, zolang ik de andere groep niet had gezien, kon ik daar niet helemaal zeker van zijn.
'Is het ..euhm... gelijkaardig aan Tokio hotel?' vroeg ik, hopende op meer hints. Niemand zei iets omdat Bill nadrukkelijk keek, maar zodra Bill niet keek, schudden Georg en Tom hun hoofd. 'niet helemaal.' zei Georg zonder geluid. (Liplezen dus;D) Ik lachte groen, over een paar uur zou ik het weten als ik goed was in hints vertalen. Er zat dus niet veel anders op dan doen zoals Bill wou, en wachtten. Bill keek naar de roosters wanneer de vluchten toekwamen, hij leek zich vooral te concentreren op de Amerikaanse vluchten. LA. Dat wisten we dan ook weer.
'Kwartier vertraging.' mompelde Bill zacht. Grrr.. ook dat nog. Kon ik hier niet ergens inlichtingen krijgen over wie er allemaal op de vlucht zat.. oh, wacht.. dit was CSI niet en ik had niet de nodige toestemming om zo'n registers op te vragen. Straks dacht ze nog dat ik een psychopaat was, niet dat het me uitmaakte wat mensen hier van me dachten, maar gewoon. als ze er daarom de luchthavenpolitie bij haalde omdat ze dacht dat ik gestoord was. Dat zou extra papierwerk opbrengen voor Bill en Tom. Ik herinnerde me dat het eigenlijk onmogelijk was om te beweren dat ik hun kleine zusje was.
'Waar denk je aan?' vroeg Tom van achter me. Ik keek hem aan; het leek even alsof hij wist waaraan ik dacht, maar dat was quasi onmogelijk.