``40``

‘je kunt nooit ontsnappen. Ik heb dit zo ontworpen dat je er nooit meer eruit kan.’ Het gezicht verdwijnt maar de stem blijft hangen. Hoe kan ik hieruit komen? Ik bekijk me in de spiegel. Een klein meisje, met haar grote blauwe ogen. Ik kijk weg maar zie mezelf overal. Het meisje dat niets kon doen om haar broer en ouders te redden. Alle verdriet die ik had komt naar boven. Mijn moeder die dood was, mijn broer en vader die verdween waren toen ik nog zo jong was. Ik val op mijn knieën en leg mijn handen over mijn oren. ‘laat me met rust!’ gil ik uit. “je kon ons niet redden”
‘hou op!’ de stemmen vullen me hoofd. Ik word er gek van. Waarom laten ze me niet met rust. Opeens is het stil. Ik kom omhoog en zie mezelf in de spiegels. Nog een schreeuw doet me beseffen dat ik veel tijd had verspild. Ik sta op en kijk langs de spiegels. Ik bal mijn vuist en ren op een van de spiegels af. ‘je kunt er niet uit komen’ de spiegel voor me vertoond het gezicht weer. Ik raak het glas en voel een vlammende pijn door mijn knokkels gaan. Een klein bloed stroompje sijpelt over het glas. ‘als er geen doorgang is, maak ik hem zelf’ ik haal mijn knokkels van de spiegel en sla met mijn andere vuist. Ik blijf door gaan tot hij een barst heeft. Mijn knokkels zijn paars en bloeden heftig maar ik ga door. Een hard geluid vult de ruimte. ‘jij kleine takkenkind’ de duistere energie van de vrouw komt van achter me. Ik draai me om en kijk haar aan. ‘ik heb iets dat jij niet meer hebt’ de vrouw lacht even en komt dichtbij me staan. Ze draait me om en ik kijk in de gebarsten spiegel. Dean en Sam liggen op de grond. Het is duidelijk te zien dat ze gewond zijn. De Clown staat bij ze. ‘een van de spiegels is de sleutel’ zeg ik zacht. Ik duw me weg bij de vrouw en haal een van de messen die ik bij me heb uit mijn zak. Ik kras over de spiegel die het dichtst bij staat. De vrouw gilt het uit en leg haar handen over haar oren. ‘hou op!’ natuurlijk, dit is een deel van haar zwarte magie. Snel sla ik zo hard ik kan tegen de spiegel en deze barst ook. ‘jij Heks!’ een onzichtbare kracht gooit me naar de andere kant en ik begin daar op de spiegels in te slaan. De vrouw heeft overal krassen over haar gezicht. ‘jij gaat dit niet overleven!’ ze rent op me af. ‘dan neem ik jou mee in mijn gras’