(23) -

'Dus wanneer vertrek je?' vroeg ik.
'Vanmiddag, ik moet alleen nog mijn koffer pakken.' zei ze, een beetje opgewekt. Wel, ergens is het wel logisch dat ze naar huis terug wou.
'oké.. Bill, meekomen.' mompelde ik terwijl ik hem onder Zinzi vandaan trok. Hij keek me raar aan maar wist ongeveer wel waar we naartoe gingen, want hij deed in het passeren zijn schoenen aan, pakte zijn jas en autosleutels.
'Tot ...straks, ZInzi!' riep hij nog toen ik hem de deur uitsleepte.
'Goed, welke winkels wil je doen?' vroeg hij zodra hij -zelf- in de auto stapte. Ik glimlachte, je zou kunnen zeggen dat hij me vrij goed kende.
'Een winkel waar je mooie en originele kettingen kan vinden?' probeerde ik. hij glimlachte en reed weg, het zou me verbaast hebben als hij om meer uitleg had gevraagd, of zelf gevraagd had of ik een winkel in gedachten had. er was geen winkel in de buurt die Bill niet kende, zelf de minder bekende. Ik glimlachte, met Bills hulp zou ik de perfecte dingen vinden.

'Wat vind je van deze?' vroeg Bill toen we al een half uur in de winkel waren. ik bekeek het even en schudde dan mijn hoofd, het was niet helemaal wat ik zocht.
'Ik denk dat ik deze neem, voor Melody, Sarah en ik.' zei ik glimlachend toen ik hem een van de kettingen toonde. Hij glimlachte.
'Die vinden ze zeker prachtig.' zei hij, ik knikte. Dat was ongeveer de reactie die ik nodig was. ik was gek op dit winkeltje.
'Je zou kunnen zeggen dat het verkeerd is, maar ik denk dat ik met een stuk of 10 kettingen thuis kom straks.' zei ik grijnzend. Bill lachte.
'Je doet maar, ze hebben prachtige dingen hier.' goed dat hij me gelijk gaf.
'Sarah is bijna jarig, dus ga ik deze geven aan haar, denk ik.' zei ik. Bill rolde met zijn ogen. 'Is die niet voor Georg?' vroeg hij. Ik stak mijn tong naar hem uit, niet dat het hem intimideerde of zo.. ik was gewoon de jongste, dus ik mag zoiets doen.