03.3

Ik schrok me dood. "Ik slaap nu echt niet. Toch?" Ik werd best wel bang. Plotseling moest ik denken aan de verhalen die waren vertelt bij het kampvuur. Ik ging me echt dingen inbeelden. "Alice, misschien ga ik wel mee." Ze wilde mijn schouder pakken, maar ik zette en stap achteruit. Ik wist niet waarom, maar ik voelde weer een pijnlijke steek door mijn schouder. "Alice.", zei ik geïrriteerd. "Sorry, maar kom. Je hebt vast honger." "Niet dus."

Ik had geen zin in eten, of om nog terug te gaan naar de lessen, dus ik ging naar de mediatheek. "Hey, hier is je tas.", zei Rose, terwijl ze naast me ging zitten. "Dank je." "Gaat het verder wel?" "Wat denk je zelf?", vroeg ik. "Ik ga voor niet zo goed." "Wow je bent goed." Ik deed nog een poging tot leren, maar mijn gedachte dwaalde steeds af. "Ik ga naar huis denk ik." "Zin om iets leuks te doen dan?" "Nee, bedankt." Ik pakte mijn tas en liep naar mijn kluisje. Ik had geen idee wat ik nodig had, dus ik gooide ene paar random boeken in mijn tas. "Alyson, heb jij huiswerk van Spaans gemaakt en mag ik het overschrijven?", vroeg Jessica. "Hier neem mee. Ik zie je morgen." "Be-dankt? Ga je niet naar Spaans." "Nee, ik ga naar huis, ik voel me niet zo lekker." "Moet ik straks even langs komen?" "Nee hoor. Hoeft niet." Ik gooide mijn kluisje dicht en liep naar de bushalte. Gelukkig was het droog. Er waren nog wat eerstejaars bij de halte aan het klote en ik werd helemaal gek van hen. In de bus viste ik mijn oortjes uit mijn tas en zette de muziek zo luid mogelijk aan. Toen ik uiteindelijk uitstapte had ik hoofdpijn. Slimme ik. "Hey Alyson." Jake kwam aanlopen. "Jij bent vroeg terug." "Yup, ik had het even helemaal gehad."