``22``

‘en wat gaan we nu doen? Naar de ouders van de kinderen of de babysitters?’ Dean en Sam kijken elkaar weer aan. Sam staat van het bed op en legt zijn hand op mijn voorhoofd. Hij schudt zijn hoofd. ‘geen koorts, voel je, je ziek?’ hij legt zijn handen aan de zijkanten van mijn gezicht en kijk me doordringend aan. Ik grinnik en duw hem weer op het bed. ‘laat me lekker, ik heb me net gewoon vermaakt in de auto’ een brede glimlach bevestigd mijn gevoel. ‘ik denk dat Sam en jij naar de ouders gaan en dan ga ik met de babysitters praten’ dit keer wisselen Sam en ik een blik met elkaar. ‘misschien is het beter dat ik met de babysitters praat. Ik bedoel, met mij gaan ze vast niet flirten’ Sam stemt in. ‘hoe laat spreken we af en waar?’ we stappen uit de deur. ‘hier verder op zit een restaurant, uurtje of 7?’ ik knik en loop de andere kant op dan de jongens.

‘is Maggi thuis?’ vraag ik gelijk als de deur open gaat. Er staat een brede man voor de deur. Hij heeft donkere ogen en haren. Zijn gezicht staat boos. ‘wie ben jij?’ even weet ik niet wat ik moet zeggen. ‘ik hoorde van iemand dat zij de oppas was, waarvan de kinderen zijn vermoord’ de man kijkt geschrokken over me heen en laat me dan binnen. ‘van wie heb je dat gehoord? De politie heeft gezegd dat niemand het te weten zou komen’ gelukkig had ik snel uit kunnen vissen wie de eerste oppas was. In het dorp waar we waren hielden ze wel van een beetje geroddel. ‘ik wil graag even met haar praten’ de man twijfelt. Logisch, ik had nog steeds niet verteld wie ik was en wat ik van ze wilde. Hij knikt en loopt naar de trap. ‘maggi, er is hier een vrouw voor je. Ze wilt met je praten, over het incident’ even is het doodstil en dan hoor ik hoe er iemand van de trap af komt. Het meisje dat voor me verschijnt, lijkt bijna als 2 druppels water op de man. Ze heeft donkere ogen en donker haar. Zelfs haar neus en mond lijken op die van de man, alleen dan iets verfijnder, wat je bij een vrouw verwacht. ‘wil je me het nog eens vertellen, wat er is gebeurt?’ ze kijkt even naar haar vader en die knikt. ‘en laat niets achter, ook al klinkt het raar’ ze knikt en gaat zitten.