NotWhat'sRight.

Het was donkerder geworden in die korte tijd dat ik staarde en hij sprak. Ik wou wel reageren maar ik was verzonken in mijn gedachten aan hem.. hem? wat is zijn naam.
Ik schudde mijn hoofd en begon eindelijk echt te luisteren naar wat hij zei "Ik beloof dat ik de schade aan je jurkj terugbetaal. Het is helemaal geen probleem om.."
"Doe niet zo gek" lachte ik,"Ik red het wel zonder dit stome jurkj.. euhl wat was de naam nu weer?"
subtiel Charlotte heel subtiel.
"Jasper Hale" grijnsde hij.
Jasper. ik onderdrukte een zucht.
"Zal ik je daarmee helpen?" vroeg hij knikkend op de kapotte glazen. Ik glimlachte uitnodigend.
"Euhm, er zit iets.. wacht" hij boog zich voor over en haalde een klein stukj glas uit men haar. Zen adem streelde langs me gezicht terwijl hij oorzichtig het glas los maakte van mijn lok. Hij hoiide het achter zich en lachte goedkeurend. Ik bukte me en begon met scherven samen te rapen en op de schaal de te leggen. Hij hurkte naast me en trok zijn handschoen uit zodat hij het beter kan pakken. Ik griste naar een stukj en raakte perongeluk zijn hand. Het was ijskoud. kouder dan ijs. Ik rilde en keek op naar zijn gezicht. Hij staarde met grote ogen naar die van mij. Ik wou bang zijn.. ze leken zo gevaarlijk op dit moment ik wou rennen maar ik had geen controle meer. Ik was rustig.. rustiger dan ik zou moeten zijn.. Hij leek niet meer op die zelfde jongen waar ik net met gepraat had ((nouja gestaard had).
Hij was gevaarlijk.. Angstaanjagend.. Ik staarde nog steeds in zijn vervaarlijke ogen en probeerde mijn gevoelens terug te vinden.. de gene die ik zou moeten voelen.
"Ik moet gaan"
Het was een fluister te stil voor iemand anders dan ik te horen. Hij draaide zich om en snelde weg richting het bos aan de tuin.