(20) Happy Family..

'Wat doen we?' vroeg Melody lachend. Zij en Gustav kwamen juist naar buiten, hand in hand. Ik glimlachte even. 'Vleeshoop, iedereen op Tom en Sarah.' Gustav grijnsde en liep op Tom af. Melody kwam naast me staan. 'En wat is er echt aan de hand?' vroeg ze. 'Tom zat achter me aan, om me te helpen is Sarah op zijn rug gesprongen. Met Gustav erbij heb ik misschien genoeg afleiding om te zorgen dat Tom vergeet dat hij achter me aanzat.' zei ik. Ze rolde met haar ogen. Georg en Bill kwamen naar ons toe.
'ik had het gewoon nooit verwacht van haar.' mompelde Georg. Melody en ik keken op, Bill zuchtte. Ik kon al raden waarover het ging. 'Tante?' vroeg Melody. Bill knikte. 'Ik snap het niet. Het past niet bij haar. Ik zag Simone juist als diegene die er het meeste was voor haar kinderen.' zei Georg. Er was een frons op zijn voorhoofd. Hij leek dan altijd veel ouder vond ik. 'Misschien moeten jullie -of wij- eens met haar gaan praten. Misschien is er een goeie reden voor, je weet nooit.' mompelde Melody. Tom was er niet bij komen staan. 'Nou ik hoop dat jullie veel plezier hebben daar.' mompelde hij. 'Wil jij niet mee?' vroeg Melody verbaast. Die had ik ook niet zien aankomen. Tom schudde zijn hoofd. 'Ze had het ons op zijn minst kunnen vertellen. Weet je nog, jaren geleden.. toen we klein waren is er een hele tijd een baby in huis geweest. Onze tante -jou moeder, Melody- was er dan ook heel veel. Toen we er later om vroegen, was het de baby van een vriendin..dat moet je toch nog weten, Bill.' zei TOm. Bill keek weg. 'Ja dus; we hebben het wel geweten, ze heeft ons gewoon wijs gemaakt dat we het ons verbeeld hebben. en dan denk ik niet dat er nog iets uit te leggen valt.' zei hij koppig.