``11``

Een zacht gekraak maakt me wakker. Onbewust steek ik mijn hand uit en pak iemand zijn broekspijp vast. ‘Alexandra?’ het is Sam. Hij trekt het deken verder over me heen. ‘noem me asjeblieft Alex’ hij grinnikt zacht en loopt weg. ‘ik ga ontbijt halen’ de stof van de broek glipt uit mijn handen en ik laat mijn hoofd weer op het kussen zakken. Waarschijnlijk had ik nog een kwartier extra geslapen als iemand me tegen mijn schouder duwt. ‘er is iemand aan de deur’ even knipper ik met mijn ogen en zie dan Dean met een groot mes in zijn hand staan. ‘ja, wat dacht je van Sam’ mompel ik geeuwend. Mijn schouder is stijf geworden en ik masseer hem kort. ‘wat heb je steeds met je schouder?’ even kijk ik naar Dean die op mijn bed is gaan zitten. Hij krabt zijn achterhoofd met het mes en kijkt dan naar me. ‘maakt het wat uit?’ vraag ik poeslief. Mijn ogen ontmoeten die van Sam terwijl ik naar de badkamer loop. Snel gris ik een stel andere kleren mee. Als ik zeker ben dat de deur goed op slot is draai ik de kraan van de douche aan. Terwijl het water warm wordt kleed ik me langzaam uit. Mijn hand gaat automatisch naar mijn rechterschouder en raakt de oude wond aan. Ik wilde er nog steeds niet naar kijken. Het was nog te vers. Gelijk schud ik alles van me af en stap onder de douche. Het warme water laat alle problemen van me af stromen. Snel was ik me en droog me af. Met mijn linkerhand maak ik de spiegel droog. Voorzichtig draai ik mijn hoofd naar recht. Even kijk ik naar de wond voordat ik mijn nagels in mijn handpalmen duw. Ik kan het nog steeds niet. Snel kleed ik me aan. Gelukkig heb ik geen shirts mee genomen waar door je de wond zou kunnen zien. ‘en hebben jullie al iets ontdekt aan het dorp?’ vraag ik. De jongens kijken op. ‘wat?’ mompel ik als ze nog steeds niets hebben gezegd. ‘ja, we hebben wel iets gevonden’ ik loop naar de tas die Sam had mee genomen. Ik vis een broodje er uit en pak de kop thee die er naast staat. ‘wat hebben jullie gevonden?’ Dean staat op en kijkt even met een betekenisvolle blik naar Sam. Ik vang hem op maar doe net alsof ik niets heb gezien. Dean loopt naar de badkamer en ik hoor de douche aan gaan. ‘jullie vertellen het me niet?’ Sam staat op en probeert me verwoed te negeren. Ik krijg een glimlach op mijn gezicht en wacht geduldig tot Dean klaar is. ‘ik neem aan dat we naar het Hotel in de stad gaan, daar waar het meisje is vermoord?’ Dean kijkt gelijk woedend naar Sam. Sam ’s mond staat wagenwijd open. ‘hoe weet je dat?’ vraagt hij ademloos. Ik glimlach en tik zijn mond dicht, pak mijn tas en loop naar buiten. Het is nog niet zo heet maar ik weet dat de tempratuur alleen maar zou op lopen in de loop van de dag.