After a life in Portugal with lies, now a lieless life in Gemany. *-50-*

“Hmm, het is slaapverwekkend.”
"Oh, ik schrok al." Ik glimlacht en gaat recht zitten. "Waarom ga je nu weer rechtop zitten. Ik lag net zo lekker." Ik kijk Tom verbaast aan. "Je was lekker warm. Het voelde gewoon even goed om tegen je aan te liggen. Meer niet." zegt Tom als hij mijn verbaasde blik ziet. Tom glimlacht. “Terug liggen?”
Eigenlijk vraag ik mezelf nu af waarom ik eigenlijk rechtop ben gaan zitten. Ik zucht zachtjes en ga tegen Tom aanzitten. Gelijk slaat Tom zijn armen om me heen. Ik glimlach. Hij is altijd lief. Ik druk een kusje op zijn lippen en maak het dan weer mezelf gemakkelijk tegen hem aan. Ik glimlach. “Is het niet tijd voor eten, Tom.”
"Hm, misschien wel. Maar dat komt straks wel.”
Ik glimlach. Die jongen is gek. Ik sluit mijn ogen weer even. Ik voel dat Tom iets zachtjes fluisterd. Een grote glimlach ontstaat er op mijn gezicht. “Wat zeg je allemaal, Tommie?”
"Dat ik van je houd. Ik je nooit meer kwijt wil."
Ik glimlach.”Ik hou ook van jou.” Ik druk er een kusje achteraan. Ik zet mijn zonnebril op en glimlach. Zo liggen we weer een tijdje en ik ben blij dat ik terug ben gaan liggen. Tom pakt zachtjes zijn telefoon en maakt een foto. Als ik de klik hoor kijk ik verstrikt op. Tom grinnikt. “Ik vind hem wel schattig.”
"Laat zien." Tom glimlacht en laat een foto zien. "Omg, die is echt zo lelijk, hè."
“Helemaal niet. Je staat er mooi op!”
"Nee, hij is echt vreselijk. Wis hem maar."
“Nee, ik wis hem niet.” grinnikt Tom en stopt zijn telefoon weer in zijn broekzak.
Ik zucht. "Waarom vind je die nou zo mooi. Hij is afgrijselijk lelijk. Als je een foto van me maakt, maak dan wel een mooie."
“Nou. ga er dan voor zitten, modelletje.” grinnikt Tom en haalt zijn telefoon alweer tevoorschijn.