Hoofdstuk zestien: Plan in action • 16.1

Hoofdstuk zestien: Plan in action


‘Wat? Ben je gek geworden ofzo? Dat zou alles alleen maar erger maken!’ riep Camille geschrokken uit toen ze Niall’s vraag had gehoord. Het zou gewoon ontzettend dom zijn om met Niall naar één of ander feest te gaan als Zayn daar ook zou zijn. Dat zou hem alleen nog maar meer pijn doen, ook al zouden ze dan gewoon als vrienden gaan.
‘Luister nu gewoon even Cam!’ Niall keek haar doordringend aan waardoor het meisje langzaamaan toch stil werd. Hij had nog niet eens de kans gekregen om haar uit te leggen waarom hij haar meevroeg. Als ze dat eenmaal zou weten zou haar mening over het hele gedoe wel gewoon veranderen.
‘Zayn zal daar ook zijn, en als ik je meevraag geeft dat je de kans om dan daar met hem te praten. Hij kan er onmogelijk van je weglopen,’ legde hij uiteindelijk uit toen ze weer een beetje rustig was. Eigenlijk was hij gewoon haar tussenpersoon, want zonder hem zou ze nooit binnen geraken. Dan zou ze Zayn alsnog niet kunnen spreken.
‘En jij wil dat voor mij doen?’ vroeg ze ongelovig aan hem. Het leek haar ook zo stom dat ze als zijn date mee zou gaan, maar eigenlijk niet veel tijd met hem zou gaan doorbrengen. Dat zou ze dan zeker en vast een keer goed moeten maken met hem.
‘Tuurlijk. Daar zijn we vrienden voor. En het was trouwens Louis’ idee,’ antwoordde hij glimlachend. Zelf had hij er nooit op kunnen komen, dat moest hij gewoon eerlijk toegeven. Louis was beter in dat soort dingen.
‘Je ben echt geweldig Leprechaun,’ zei Camille lachend waarna ze hem met plezier een vriendschappelijke knuffel gaf. Als er één iemand was die ze haar vriend kon noemen sinds dat ze hier was, was het Niall wel. Hij was er altijd voor haar wanneer er haar iets dwars zat, en ook wanneer ze gewoon plezier wilde maken.

‘With pleasure Kangaroo,’ antwoordde Niall lachend terwijl hij lichtjes over haar rug heen wreef. Oké, het was geen geheim dat hij het meisje ontzettend graag mocht. Dat was dan ook alles, hij had genoeg met hun vriendschap. Het verliefd op haar zijn liet hij daarom ook gewoon aan Zayn over. Wat roddelbladen ook mochten zeggen.
Camille liet hem na een tijdje weer los en veegde een pluk blond haar uit haar gezicht. Ze hoopte echt dat Zayn bereid was naar haar te luisteren en dat ze weer gewoon vrienden konden zijn. Ze wilde haar vriendschap met hem namelijk niet verpesten door een stom misverstand. Dat was het niet waard.
‘Ik kom je dan wel om zeven uur halen, oké?’ stelde Niall glimlachend voor. Dan zouden ze zeker op tijd zijn, maar ook weer niet ontzettend vroeg. De andere jongens zouden dan ook wel rond dezelfde tijd daar aanwezig zijn.
‘Oké,’ antwoordde Camille bevestigend. Nu ze er zo over nadacht was het eigenlijk echt wel een ontzettend goed idee. Zayn zou haar niet kunnen ontlopen, en dat was goed. Ze wilde gewoon dat hij een paar minuutjes van zijn tijd zou opofferen om naar haar te luisteren. Dat zou hem waarschijnlijk goed doen.
Ze zou hem terug doen praten, al was dat het laatste wat ze zou doen in de tijd die ze nog in Engeland over had.