Hoofdstuk vijftien: Ignorance is your new best friend • 15.3

Why don’t you love me
Touch me
Tell me I’m your everything
the air you breathe
Why don’t you love me baby
Open up your heart tonight
I could be all that you need
Oohh
Why don’t you love me
Why don’t you love me

Zayn stapte zijn eigen appartement binnen en liet de deur achter zich in het slot vallen. Hot Chelle Rae drong zijn oren binnen via de witte oordopjes die hij in zijn oren had gestoken. Muziek was op dit moment het enige dat hem nog enige afleiding kon bieden. De enige manier om even niet aan haar te denken. Al hielp dit bepaalde liedje er niet echt bij omdat het perfect zijn gevoelens verwoorde.
Zijn jas hing hij netjes aan de kapstok waarna hij naar de woonkamer slofte. Daar liet hij zich met een diepe zucht in de comfortabele zetel zakken. Eigenlijk had hij ontzettend veel zin om er niet meer uit te komen. Dat zou een stuk simpeler voor hem zijn.
Hij trok de oortjes uit zijn oren en zette vervolgens zijn IPod ook gewoon uit. Het ding belandde wat verderop op het salontafeltje en zou daar ook nog een hele tijd blijven liggen. Het leek gewoon of hij nergens nog zin in had.
Natuurlijk had hij de foto’s van Camille en Niall gezien. Het had hem echt verschrikkelijk veel pijn gedaan. Niet alleen omdat ze hem eerst nog afgewezen had met een reden die dan eigenlijk ook voor Niall zou moeten gelden. Dan was er ook nog die laatste, één van zijn beste vrienden. Hij had zoiets van hem echt niet verwacht. Niall wist namelijk verdomd goed dat hij Camille al vanaf het begin leuk vond.
Haast automatisch negeerde hij zijn gsm die weer vrolijk begon te trillen. 9 van de 10 zou het Camille zijn en hij had nu echt even geen zin in al de drama. Ze hoefde hem niet te vertellen dat ze Niall leuk vond, dat had hij namelijk al kunnen zien.

Waarom was het altijd zo ontzettend moeilijk om een meisje te vinden dat echt om hem gaf? Niet om zijn roem of om zijn welgestelde bankrekening. Iemand die hem begreep en die ook van hem kon houden.
Hij dacht dit allemaal gevonden te hebben in Camille, maar blijkbaar had hij er toch ferm naast gezeten. Ze zou de zijne worden. In plaats daarvan ging ze veel liever met de blonde Ier om waarvan hij dacht dat het zijn beste vriend was. Weer verkeerd gedacht. Beste vrienden doen elkaar zulke dingen helemaal niet aan.
Misschien moest hij haar gewoon uit zijn hoofd zetten. Dat zou hem heel wat pijn besparen en zo zou hij zich tenminste ook weer op andere dingen kunnen concentreren. Hij had namelijk het gevoel dat hij niet echt een leuk gezelschap was geweest voor de jongens de laatste tijd. Een gebroken hart was dan ook niet zomaar iets wat in één, twee, drie zou genezen. Nee, dat koste tijd. Veel tijd.

Oh, why don’t you love me?