020.

Met z’n vieren komen ze op me afgestormd als ik samen met Zayn weer naar binnen loop. “what do you want to eat? Do you want something to drink? Do you need anything?” met opgetrokken wenkbrauwen kijk ik de jongens aan tot ze stoppen met allemaal door elkaar schreeuwen. Met een zucht plof ik neer op de bank en meteen rennen ze allemaal weg. Alleen Harry komt zuchtend naast me zitten hij ziet er erg moe uit vragend probeer ik hem aan te kijken wat niet lukt. Gelukkig ligt er een pen op tafel ‘what’s wrong’ schrijf ik op zijn arm. Verbaasd kijkt hij naar zijn arm en meteen verschijnt zijn glimlach weer op zijn gezicht. “just a little bit tired” legt hij uit en begrijpend knik ik. Precies op dat moment komen Liam, Louis en Niall de kamer weer ingestormd. Niall met een groot bord vol met sandwiches en koekjes, Louis heeft een theepot in zijn handen en Liam komt aanlopen met een kussen. Verbaasd kijk ik naar Louis en Niall terwijl Liam de tafel iets dichterbij zet en daarna samen met het kussentje mijn voet er op legt. Louis komt aanlopen met een of ander tafeltje met wieltjes waar ze de thee en het bord met eten op zetten. Hoofdschuddend kijk ik toe wat de jongens allemaal doen. ‘are they always like this?’ schrijf ik op Harry zijn hand. Zachtjes grinnikt hij “yes! We all are. Well i’m not right now cause i’m a bit tired but normally we all are like this” begrijpend knik ik mijn hoofd. ‘can you maybe get me my little notebook in my bag’ schrijf ik maar op mijn eigen hand om niet Harry’s hele lichaam onder te hoeven schrijven.

Langzaam staat hij op om naar mijn tas te lopen. “oh Isa!” begint Louis opeens blij te roepen, vragend kijk ik hem aan. “my girlfriend is coming over in two hours” vertelt hij trots wat voor een glimlachje op mijn gezicht zorgt ‘do you all have girlfriends?’ krabbel ik op mijn arm. “No only Liam and i have a girlfriend” ondertussen is Harry weer naast me komen zitten en overhandigt hij mijn notitieboekje. ‘tell me about your girlfriends’ schrijf ik meteen. Harry begint te zuchten “noooo Isa, whyyy? If you just want to hear us speak with our accents we can talk about other stuff you know?” kreunt hij terwijl zijn voorhoofd op mijn schouder laat vallen. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht en zachtjes aai ik hem door zijn krullen. Meteen schiet zijn hoofd omhoog en kijkt hij me boos aan, ik gooi mijn armen in de lucht en probeer hem met puppyogen aan te kijken in de hoop dat hij het me vergeeft. “what did you say about our accents?” onderbreekt Louis ons onderonsje waardoor er een gemene grijns op Harry zijn gezicht verschijnt. Mijn ogen worden groot en wild begin ik met mijn hoofd te schudden maar nog voor dat ik iets heb kunnen schrijven begint hij al te praten. “She told me yesterday that she told her friend once that she wanted a british boyfriend so she could make talk all day. I think she has this weird obsession for our accents” vertelt hij met pretoogjes. Beschaamd laat ik mijn hoofd in mijn handen vallen terwijl de andere jongens beginnen te lachen.

Samen met Harry en Niall eet ik de sandwiches op omdat het me echt niet alleen lukte. Niall zit zuchtend op de bank, “i’m bored” roept hij verveeld uit. Niet veel later staat hij op en loopt naar de televisie. Mijn ogen worden groot en ik weet niet hoe snel ik weg moet lopen. Doordat ik zo snel weg wil duw ik zonder dat ik het door heb het tafeltje waar de theepot en het lege bord nog op staat omver. Zonder er verder nog aandacht aan te besteden Loop ik zo snel mogelijk met mijn krukken naar mijn slaapkamer. Het enige dat nu nog door mijn hoofd gaat is dat ik zo snel mogelijk bij die televisie weg moet komen. De tranen beginnen over mijn wangen te lopen. Zo snel mogelijk probeer ik weg te lopen voor de voetstappen die ik achter me aan hoor komen. “Isa, are you allright? What’s wrong?” hoor ik een bezorgde stem vragen. Net voordat ik mijn kamer heb bereikt voel ik hoe iemand mijn pols vastpakt en me in een omhelzing trekt.