Change 5

1 Year Later
Nadat Niall vertrokken was, heb ik de hele nacht gehuild. Ik miste hem gewoon. Elke keer als ik aan hem dacht kreeg ik ook dat rare gevoel in mijn buik. Zou ik verliefd zijn? Nee, gewoon vrienden, of toch niet? We zagen elkaar trouwens toch alleen maar via skype. Hij heeft zich wel aan zijn woord gehouden. Nadat hij weg was gegaan hebben we elke dag gemaild en minimaal 1 keer per week geskyped. Het was super cool. Ik heb hem zelfs een keer uitgebreid voorgesteld aan Kayleigh. Angel daarentegen wilde helemaal niks meer te maken hebben met haar partner, volgens mij kunnen ze elkaar niet uitstaan. 'How can someone want her a a friend!' had ze nog geroepen. 'At least I have you' zei ze tegen mij en ze gaf me een knuffel.

In de Klas
'STILTE, Ik heb een belangrijke mededeling' zei de leraar. 'Angel en Brigitte STIL ZIJN NU!' 'Sorry' zeiden we tegelijk. 'Weten jullie het nog? Vorig Jaar, ons uitwisselingsproject met Ierland?' 'JAAAAAA' riep iedereen. 'Vorig jaar zijn ze bij ons gekomen, en we hebben ervoor gezorgt dat wij dit jaar naar hun toe gaan!' De hele klas begint te joelen. Angel en ik knuffelen elkaar. 'Hoe cool! We gaan naar Ierland!' 'Jaaaa, dan gaan we samen de stad in!' zei Angel. Ik dacht gelijk aan Niall. Niall logeerde vorig jaar wel bij mij, maar moet ik nu bij hem logeren? Vragen spoken door mijn hoofd. Hij is 16 en ik ben 14, is dit wel zo'n goed idee? Ik zette de gedachte snel uit mijn hoofd en lette weer op.
'We vertrekken over een week, dus wees voorbereid'

Waarschijnlijk hadden ze het vandaag ook bekend gemaakt in Ierland, want toen ik on line kwam op skype begon Niall gelijk het gesprek. 'Did you hear it! You're coming to meeeee! I'm so happy' zei Niall en hij deed alsof er een traan langs zijn wang rolde. 'Yes! I'm so excited! But we have to wait 1 more week' zei ik teleurgesteld. 'I don't care, at least i can see you again' en hij deed een vreugedanseje. Hij ging weer op zijn stoel zitten en zijn glimlach verdween en in plaats daarvan kwam er een sirieus gezicht. 'You know' begon hij, 'The first day I didn't see you i missed you, the day after I missed you more, the day after that i missed you much more, and now, there are no words to discribe it, but I just miss you like crazy' zei hij en dit keer gleed er wél een echte traan langs zijn wang.