~025

Haar ogen fonkelen vrolijk. Haar mondhoeken krullen omhoog. “Thanks Nialler” fluisterd ze zacht. Ik leg de gitaar weg en sla mijn armen om haar heen. Ik laat mijn hand door haar rode krullen glijden. “You can sing really beautiful.” ik grijns om haar accent. Ze komt niet uit Engeland, dat is wel duidelijk. Op dat moment komt Zayn binnenlopen met alleen een handdoek rond zijn middel. “Oh.” weet hij uit te bringen. “Sorry for interrupting.” en hij draait zich weer om. We grijnzen. “So, what would you like to do?” vraag ik. Ze haalt haar schouders op. “I’ve got no idea.” beaamt ze uiteindelijk. Maar ik wel, denk ik wanneer ik haar omhoog trek. “Zayn? Do you want to come with us?” roep ik snel naar boven, waar ik een vage “No!” hoor. Dan trek ik Emily mee naar de hal waar we onze jassen aan doen. “What are we going to do?” vraagt ze nieuwschierig. Ik leg mijn vinger op haar mond. “You’ll see.” mijn ogen glinsteren.

“Are we almost there?” vraagt ze ongeduldig. “Maby” zeg ik met een geheimzinnig stemmetje. Ze lacht. Ik hou van die lach. Als ze lacht beginnen haar ogen te stralen en komen haar perfecte tanden tevoorschijn. Ik stop de auto op een parkeerplaats. “Where are we?” vraagt ze nieuwschierig. Ik sta op en sleur haar de auto uit. “Oh my, that was a really long trip” verzucht ze. Ik grijns. Voor wat hoort wat! Dan haak ik mijn arm in de hare en trek haar mee. We lopen tussen de bomen door tot er een prachtig meer zichtbaar wordt. “Wauw!” stamelt ze. “Het is echt prachtig!” ik kijk haar vragend aan. Ze lacht. “I said it was really beautiful!” verklaart ze. Ik glimlach. Gelukkig vind ze het mooi! “Come with me” zeg ik terwijl ik haar meetrek naar mijn favoriete plekje. “Niall, how do you know this amazing place?” fluisterd ze vol ongeloof. Haar ogen twinkelen en ze kijkt verzot om zich heen. “I don’t know. I always come here if I want to be alone, if I had to think or if I feel sad. This place makes me happy. And I want you to be happy to, so I want you to know this place to.” zeg ik. Ze lacht verlegen. “Thanks” stameld ze. We gaan in het gras zitten. Ze rilt. “Cold?” vraag ik, waarna ze knikt. Niet zo gek eigenlijk, want we zitten midden in de winter op het gras bij een meertje. Ik sla mijn arm om haar heen en trek haar naar me toe. Ze bijt op haar lip. Ze denkt aan William, ik zie het. “Niall?” onderbreekt haar heldere stem de stilte. Ik maak een ‘hmm’ geluidje als teken dat ik luister. “Thanks again. Thanks for everything. I...” ze haalt even diep adem “I love you.” Ik klem haar nog dichter tegen me aan en druk een kus op haar voorhoofd. “I love you too.”