(9) Nervous...

'Wacht even, Jojo en Sarah hebben ingebroken.' zei Georg. 'Sinds wanneer mag dat?' vroeg Tom gespeeld verbaast. 'Om heel eerlijk te zijn... ze wilde niet dat ik wist wie ze was, weet ik veel om welke reden. Daarom wil ik haar zoeken, en het haar vragen.' zei ik. 'En haar vragen waarom ze je heeft afgestaan voor Adoptie.' zei Sarah. Ik knikte. 'Ja, dat ook.' zei ik. 'En daarom moet je tegen de wet ingaan?' vroeg Georg. Hij klonk alsof hij ... beter verwacht had, alsof we ons zouden gedragen als de engeltjes die hij zich voorstelde dat we waren. 'Laten we zeggen dat wij drie nogal koppig zijn van nature.' zei Sarah met een verleidelijk glimlachje. Georg schudde zijn hoofd en ging naar boven. Ik keek hem na. 'Is hij boos?' vroeg ik aan Tom. Die haalde zijn schouders op. 'Ik denk niet boos... eerder...teleurgesteld.' zei Bill. Perfect, dat is wat ik nodig had. 'Dus.. Wanneer ga je?' vroeg Bill enthousiast. 'Naar waar?' vroeg ik. 'Je moeder, duh.' zei TOm lachend. hij rolde met zijn ogen. Ik haalde mijn schouders op. 'iK zie weL.' Bill hield zijn hoofd schuin, zijn ogen vernauwden zich tot spleetjes. 'Je ...durft niet?' vroeg hij verbaast. 'Wie zei dat ik niet durfde.. ik wacht gewoon het juiste moment af.' zei ik ontwijkend. Bill glimlachte. 'Schrik dus.' zei Tom terwijl hij de rest van zijn EI naar binnen werkte, voor ik het weer kon afnemen. Ik negeerde hen en liep naar boven. Het was niet zo heel moeilijk om Georg te vinden, de bass kon je horen -en- door heel het huis. Ik ging de kamer binnen -zonder kloppen, stout hé- op het moment dat de laatste noten speelden. Georg keek op maar stopte niet met spelen. Ik probeerde geduldig te zijn... 'Ben je boos op me?' vroeg ik toen hij zijn gitaar aan de kant zette. Hij keek verbaast op.'zou ik dat moeten zijn?' vroeg hij. ik haalde mijn schouders op. 'Je leek boos.' zei ik. 'Niet boos..' 'jah, teleurgesteld. had ik gehoord van Bill.' zei ik. Hij glimlachte. 'misschien, trek het je gewoon niet aan.' zei hij zacht.