Wat als je het zusje van georg bent, die kanker heeft? -17-

maybe love tonight?
*nog steeds romy pov*
Ik loop zo snel mogelijk naar beneden, en trek georg uit zijn stoel mee naar boven. ' hee rustig, wat is er?' roept georg naar me. Ik neem hem mee naar de kamer van Shanti. Ik leg zijn hand op het voorhoofd van Shanti, meteen trekt Georg zijn hand terug. ' ze heeft koorts' brengt Georg uit. Meteen pakt hij zijn mobiele en belt iemand. Dat de dokter maar snel komt, denk je bij jezelf. 'hee mam!' zegt georg tegen de telefoon. Belt hij nu zijn moeder? maar? huh?. ' Shanti heeft hele hoge koorts' zegt hij dan. ' uhuh, oke is goed byee '. dan hangt Georg op. ' deze koorts is normaal' zegt Georg dan, terwijl hij naar Shanti kijkt.'Normaal?!' roep ik uit. 'dat kind verfikt bijna en' verder kom ik niet, want Georg heeft zijn hand voor mijn mond geslagen ' sssttt' zegt hij. Ik knik ' sorry ik ben gewoon bang' zeg ik dan, terwijl Georg mij de gang optrekt. 'Ik ook' zegt hij.

Dan kijk hij me met zijn mooie ogen aan. Zijn hoofd lijkt iets dichterbij te komen. Dan kan ik, mezelf ook niet meer in de hand houden, en laat ik mijn lippen op de van hem drukken. Zijn tong ontsnapt uit zijn mond, en likt langs mijn bovenlip, beetje bij beetje laat ik ook mijn mond open gaan, en onze tongen vinden een weg, naar elkaar. Hier staan we dan zoenend op de gang. Mijn handen rond Georg's nek. Zijn handen half op mijn kont, en half op mijn heup.

-mabye love?-