Nawoord

Het leven van Louis XVI werd door de guillotine op la Place de la Concorde aan zijn eind gebracht. Zijn echtgenote, Marie-Antoinette volgde een half jaar later. Nadat de koninklijke familie half verjaagd, half gedood was, werd Frankrijk een Republiek. Hoewel de dauphin, Louis Charles, de jongste zoon van Marie-Antoinette en Louis XVI, na de dood van zijn broer als Louis XVII erkend werd, was dat enkel om de benaming, want de koning was geen heerser meer. Ongeveer 30 jaar later kwam Napoleon en kroonde zichzelf tot de keizer van Frankrijk en huwde Josephine de Beauharnais, een verre achternicht van Marie-Antoinette. Dit huwelijk was gebaseerd op liefde, want de zes jaar oudere dame fascineerde hem, hij nam ook de rol van de vader over haar twee kinderen uit haar vorig huwelijk. Toen Josephine haar intrek naam in Versailles en op Marie-Antoinette’s voormalige kamer sliep, vermeldde ze eens een keer dat ze zich gefrusteerd en vreemd in de kamer voelde. Ik voel gewoon dat de koningin naar me kijkt en zich afvraagt wat ik in godsnaam in haar bed doe, bekende ze. Josephine was diep geraakt door het tragische einde van haar verre tante. Ze heeft zich nooit thuis kunnen voelen in de kamer.
De beruchte woorden ‘Let them eat cake.’ waren lang voor Marie-Antoinette door Maria Theresia van Spanje, de echtgenote van Louis XIV uitgesproken, maar doordat ze een Oostenrijkse was, wouden de mensen alle schandalen aan haar toeknopen.
Marie-Antoinette was geen harteloze wicht. Ze was een vriendelijke, zachtaardige, lieve vrouw, die Mozart had beloofd met hem te trouwen toen ze zes jaar oud was en die nooit wegliep van problemen en altijd zei: ‘Mijn plaats is hier, naast mijn man.’