Hoofdstuk zes: Keep a secret • 6.1

Hoofdstuk zes: Keep a secret


Louis drukte vlug nog een kus op Alexandra’s lippen voordat hij zichzelf weer uit de zetel overeind hees. De avond was inmiddels alweer gevallen en ze hadden besloten om gewoon wat naar de TV te kijken. Iets anders viel er op dat moment toch niet te doen.
Hij wandelde rustig de ruime keuken binnen waar hij Niall aantrof. Eigenlijk was hij van plan geweest om wat voedsel bij elkaar te zoeken, wat dus bestond uit bloed, maar hij kon Niall wel goed gebruiken. Al ging het wel moeilijk worden om het gesprek tussen hen te houden aangezien Alexandra een uitstekend gehoor had en dus zo goed als alles zou kunnen verstaan. Daarom zou hij extra stil moeten zijn.
‘Niall,’ siste Louis op een onnatuurlijk lage stemtoon. Hij wist echter wel dat de blonde jongen hem zou horen, hij was namelijk een vampier. Mensen zouden echter alleen maar zijn mond zien bewegen, het geluid zou hun gehoorgang nooit bereiken. Daarvoor was het veel te laag om door het menselijk gehoor onderschept te worden.
‘Wat?’ wou Niall weten. Hij sprak weliswaar op dezelfde toon als Louis gedaan had omdat hij wel vermoedde dat andere personen het niet mochten horen. Zo slim was hij wel. Meestal werd hij bestempeld met naïef, maar vaak was dat ten onrechte.
‘Ik moet je iets vragen.’ Louis’ ogen gleden voor een kort moment in de richting van de woonkamer en daarna weer terug. Hiermee maakte hij duidelijk dat het over het meisje ging dat nog rustig TV zat te kijken. Hij verklaarde er ook mee waarom op zo’n uitzonderlijk lage toon sprak.
‘Oké, vraag maar,’ antwoordde Niall toen hij eventjes kort met zijn hoofd geknikt had. Hij had helemaal geen idee wat er op zijn lever lag, maar dat zou hij waarschijnlijk binnen enkele seconden te weten komen. Al wist hij natuurlijk niet of hij wel in het bezit van het juiste antwoord was.

'Weet jij wat er met Alexandra aan de hand is?’ vroeg Louis uiteindelijk maar gewoon. Hij wist dat het niet bepaald aardig was om zulke dingen achter haar rug om te vragen. Zeker nadat ze hem had verteld dat ze het alleen maar verzweeg om hem te beschermen. Maar eigenlijk zou hij haar moeten beschermen tegen alles en iedereen die haar pijn probeerde te doen. Hij moest dan wel eerst weten wat er aan de hand was.
‘Hoe bedoel je?’ Niall had een vaag vermoeden waar hij het over had, maar hij was er niet zeker van. Als uiteindelijk zijn vermoeden toch bevestigd zou worden, zou hij toch niet kunnen antwoorden. Alexandra zou niet willen dat hij het tegen Louis zou gaan vertellen. En zelf wou hij zijn vriend ook gewoon niet in de problemen brengen.
‘Toen ik vanmiddag met haar praatte leek het echt alsof ze iets voor me achterhield. Alsof er iets is wat haar pijn probeert te doen,’ verklaarde Louis dan ook zachtjes. Hij hoopte echt da Niall hem meer antwoorden kon bezorgen, anders zou hij het op een andere manier moeten fiksen. Erachter komen zou hij toch.
‘Ik heb eerlijk gezegd niks gemerkt sinds dat ik hier ben,’ loog de blonde Ier staalhard. Ze mochten hem dan wel naïef noemen, maar in liegen was hij een ware meester. Niet dat hij het constant deed, maar wanneer hij het deed was hij er echt goed in.
‘Mja, je bent ook nog maar net hier,’ mompelde Louis teleurgesteld. Natuurlijk kon hij niets weten, hij had Alexandra al ik weet niet hoe lang niet meer gezien. Dat was tenminste toch wat hij dacht.