The day you saved my life [59]

a little bit longer and I'll be fine.
*Nick pov* kleine tijdsprong.(Mira is weer wakker enzo)
Je helpt Mira in haar ouders auto. Ze ziet nog bleek en er zijn nog natte strepen van tranen op haar wangen. Ze glimlacht flauwtjes naar je als ze zit. Je glimlacht terug en doet de deur zachtjes dicht. Je schudt de handen van haar ouders en gaat naar Kevin die je is komen ophalen. Hij zegt niks en dat vind je best. Je hebt geen zin om te praten.

De volgende dag.
Je maakt je klaar en gaat stil naar beneden. Daar zijn Joe, Kevin, - elk in een zwart pak zoals jij- Sandra en Dalida - in een zwart kleedje. Sandra draagt een boeketbloemen en staart voorzich uit. Kevin kijkt op zijn horloge.
"We zullen maar beter gaan.."zegt hij en je knikt.
Jullie gaan naar de auto en stappen in. Wat later kom je bij de kerk aan. Mira wacht buiten op jullie. Haar ogen zien rood. Je gaat naar haar toe en omhelst haar. Ze geeft je een kusje maar zegt niks, jullie gaan naar binnen. Mira gaat bij haar ouders en familie zitten, jullie achteraan. De priester komt eindelijk en begint vanalles te zeggen. (ik weet zelf niet meer wat hij zegt..) Dan komen er een paar familieleden naar voor om te praten over Alex. Je staart naar de bruine kist die vooraan staat. Als de mis gedaan is gaat iedereen naar buiten en wenst nog sterkte toe aan de ouders en de rest van de familie. Je wacht buiten met je broers en de rest van de mensen die gekomen zijn tot de familie ook naar buiten gaat. Mira komt als 1 van de laatste buiten en gaat naar je toe. Je legt onmiddelijk een arm rond haar schouders, ze legt haar hoofd in je nek en ademt diep in om haar tranen tegen te houden. Dalida en Sandra vechten er precies ook tegen. Kevin en Joe staren naar hun schoenen.
"Gaat het?"vraag je zachtjes aan Mira.
Ze haalt haar schouders op. De kist word in zo'n auto gestoken en iedereen gaat naar zijn eigen auto. Je pakt Mira bij de hand en trekt haar mee naar jullie auto. Ze twijfelt bij het instappen, je doet een licht teken met je hoofd en ze stapt dan uiteindelijk in. Jullie volgen de auto's die de auto met de kist volgen. Dan is er nog zo een klein ceremonietje voor dat ze de kist gaan begraven.
"Nick.. ik wil hier weg.."fluistert Mira als twee mensen de kist wegdragen naar zijn graf.
Je knikt en pakt haar hand. Jullie stappen het kerkhof uit.
"Naar waar wil je??"vraag je dan
"Maakt niet uit.."mompelt ze en staart voor zich uit. Jullie gaan dan maar naar rechts. Op het einde van de straat is er een park. Jullie wandelen tot aan het meer. Daar gaat Mira op een bankje zitten. Je gaat dan maar naast haar zitten. Je weet niet wat je moet doen.
"Nick?"
"ja?"
"Kan je voor me zingen??"fluistert ze
Je kijkt een beetje verbaast.
"Wat wil je dat ik zing?"vraag je zacht
".. Je hebt daar zo een mooi liedje op je laatste cd..ik weet de titel niet meer.." Ze schudt haar hoofd uit verwarring. "Het voorlaatste denkik.."
Je knikt en neemt adem (ja je hebt adem nodig om te zingen )
"Got the news today
Doctor said I had to stay
A little bit longer
And I'll be fine
When I thought it'd all been done
When I thought it'd all been said
A little bit longer
And I'll be fine

But you don't know what you got
'Till it's gone
And you don't know what it's like
To feel so low
Every time you smile or laugh you glow
You don't even know
No no
You don't even know"
Mira begint lichtjes te huilen. je stopt met zingen, ze schudt haar hoofd om te zeggen dat je verder moet doen
"All this time goes by
Still no reason why
A little bit longer
And I'll be fine
Waitin' on a cure
But none of them are sure
A little bit longer
And I'll be fine"