22. Hold on.

Uiteindelijk moesten we verzamelen bij de ingang van het gebouw, samen met Heather en Kelsey stond ik er al. We keken elkaar aan met een glimlach, maar we wisten dat er niks was om vrolijk te zijn. Het enige waar we nu zin in hadden was rouwen om onze beste vriendin. al kon ik dat beter niet doen. Meestal word ik ziek wanneer ik te lang verdriet heb, het klinkt raar, maar het is echt zo. Plotseling pakte Heather en Kelsey beide mijn hand vast, het voelde vertrouwd net zoals vroeger. De rest kwam er ook bij staan en keken ons met medelijden aan, we waren net vier zussen. Zayn kwam naast Heather staan en pakte voorzichtig haar hand vast, waarna ze mijn hand los liet. Ik had dus echt wat gemist op dat feest, het enige wat ik had gedaan was met Louis kletsen, al heeft dat wel geholpen voor een betere band met hem, ik was heel blij met hem als mijn vriend, hij begreep mij altijd als enige écht, soms zelfs beter dan de meiden. Hij wist al mijn geheimen terwijl ik de helft niet eens had verteld, hij was er gewoon zelf achter gekomen, zo vreemd, maar toch ook weer bijzonder. Nooit had ik gedacht dat ik een jongen als beste vriend zou hebben. Het kon dus echt..

Sorry voor een kort stukje, maar ik wou toch nog wat posten..