III. Preparations...

Elisabeth Volturi PoV
Ik keek naar Tonia, ik wist aan geen kanten waar ze vandaan kwam. Ik kende haar niet en zij mij normaal gezien ook niet, maar toch was ze alleen maar bang van mij. Ergens was het wel irritant. Sacha glimlachte zacht.
'Trek het je niet aan, mam, het gaat wel over. Jij bent de krachtigste van ons, misschien heeft ze een gave die haar waarschuwt voor sterke gaves of zo.' zei Sacha op een soort troostende manier. Ik glimlachte.
'Ik moet een paar dingen nog regelen, Felix, kan jij voor een tafel zorgen? oh, nee, laat maar. En Sacha, als het zo was, dan had ik het dankzij Eleasar al geweten.' zei ik zacht. Ik herinnerde me dat we geen tafels voor hapjes en drankjes nodig hadden. Dat was iets waar ik niet aan wende.
'Misschien kan je beter nog eens met haar gaan jagen.' stelde ik voor toen ik zag hoe ze reageerde toen Remy en Leah passeerden. Sacha knikte, maar Akshay keek me verbaast aan.
'Waarom?' vroeg hij kortaf. Ik keek even naar Felix, en dan naar hem.
'Caius zou gemakkelijk een excuus vinden voor haar, je weet hoe hij reageert op grote covens. Hij zou niet liever willen dan haar weg te houden bij ons.' zei ik hard. Hij knikte zachtjes.

Een half uur voor de Volturi aankwam, dook Dagmar weer op met een gelukzalige glimlach op zijn gezicht. Jinx knipoogde naar me. Ze had haar gave zo getraind dat ze je niet eens meer moest aanraken om haar zin te krijgen. Ze hoefde zich alleen maar te concentreren, en het werkte toch op een halve kilometer afstand. Het was nu soms gevaarlijker, maar we hadden afgesproken dat ze het niet zou doen om een of andere grill te krijgen... Als Dagmar wegliep, mocht ze hem achternazitten zo veel ze wou.
'Oom Dagmar, als jij je nu eens zou gaan klaarmaken voor de komst van de familie.' stelde Jinx voor. Ze had veel plezier aan haar gave.
'Goed idee, Jinx.' mompelde hij glimlachend. Seth gaf haar een kus en ging dan zelf ook iets kostuum achtigs aandoen, merkte ik. Voor de gelegenheid was ik er zelf in geslaagd om Felix te overtuigen twee keer een smoking aan te trekken, met lichte hulp van Jinx uiteraard. Ik zocht een jurk uit die Alice een jaar geleden voor me had meegebracht, iets in lichtblauw.
'Sexy.' mompelde Felix toen ik klaar was. Ik glimlachte een draaide een rondje zodat hij het helemaal zou kunnen zien.
'Maar ik vind je leuker zonder dat aan.' ik rolde met mijn ogen.
'Ik vind dat je er heel galant uitziet in je smoking.' mompelde ik lachend. Hij keek me zuur aan. Misschien moet Jinx beloven om haar gave niet op haar ouders uit te proberen? stelde hij geruisloos voor. Ik schudde mijn hoofd en nam zijn hand vast. We vinden het veel te leuk. mompelde ik in zijn hoofd. Daar wende hij ook niet aan; mijn stem in zijn hoofd.
Beneden in de troonzaal had iedereen verzameld. Ik zat op de troon die van Tristan geweest was, op een of andere reden vond iedereen dat ik daar moest zitten. Dagmar had gezorgd voor een tweede troon voor hem, maar op een of andere manier had hij ervoor gezorgd dat die kleiner was. Felix stond glimlachend achter me, onze kinderen stonden rond de tronen. Dit kwam me een beetje té Volterra achtig over, maar ik zei er niets van. Abel en Gregory kwamen glimlachend binnen, ik zorgde ervoor dat ik zeker niets uit hun hoofd hoorde. Trauma's waren niets voor vampiers, en ik wou echt niet onthouden waaraan zij nu terug dachten.