269~

TOm PoV
'Niet lullig bedoeld hoor, maar je houdt iets achter voor ons.' zei Georg plots, hij keek in Laura haar ogen alsof hij daar het antwoord zou lezen. Laura wende haar hoofd af, Georgs ogen werden net iets groter. 'Bill, Gustav, meekomen. Tom en Laura hebben duidelijk iets te bespreken.' mompelde hij terwijl hij hen meetrok. Ik keek geschrokken op. Laura glimlachte zachtjes. 'Is er iets dat je niet opmerkt?' vroeg ze aan Georg. 'ja, ik weet het niet wanneer je vertrekt.' zei hij zachtjes. ze zuchtte en staarde naar het plafond. 'Hij heeft natuurlijk wel gelijk.' mompelde ze zacht terwijl de deur dichtviel. Ik keek haar verbaast aan. 'Hoe bedoel je?' vroeg ik zacht. 'Ik bedoel dat Georg in de afgelopen 2 minuten al doorheeft waarom ik vertrokken ben, het valt nu meer op dan toen maar toch...' zei ze in gedachten verzonken. Ze hield mijn hand vast, het voelde goed. 'Ik heb je gemist.' zei ze zachtjes. ik glimlachte. 'iK jou ook.' zei ik, en voor ik ook maar iets anders kon doen, kuste ze me. Hoe lang had ik niet geprobeerd me voor te stellen hoe dat voelde... 'Ich liebe dich.' fluisterde ik zacht. Ze knikte. 'ik weet dat, waarschijnlijk de enige reden waarom ik Georgs/Adam's raad opvolg.' zei ze zacht. 'Hoe bedoel je?' vroeg ik weer. 'Tom...ik ..' ze leek het niet te kunnen zeggen. Ze schoof de deken van haar af. Ik keek verbaast naar haar, maar zij keek naar iets anders. Haar buik was...opgezwollen? Nee, gewoon..dik. De manier waarop ze daar zo zachtjes over wreef kon eigenlijk maar 1 iets betekenen, maar ik leek het niet te kunnen bevatten. Ik knipperde met mijn ogen. 'Bedoel je dat..' ik kon even niet meer verder. '4 en een halve maand.' fluisterde ze zacht. ik keek naar haar ...4 en een halve maand was bijna de tijd dat ze bij ons...vertrokken was. Dan was het vrij zeker dat ik de...vader was. 'Ben je daarom weggegaan?' vroeg ik zacht. ze knikte, en keek weg. 'ik dacht dat je er niet klaar voor zou zijn, dat je te veel zou moeten opgeven.' fluisterde ze zachtjes. ik zuchtte en sloot mijn ogen. Ik had veel eerder naar haar moeten zoeken. ik had voor haar kunnen zorgen op het moment dat ze me nodig had.