263~

4 maanden later, Maagdenburg. De tour is gedaan
Bill Kaulitz POV
'Ze is er niet!' hoorde ik Tom roepen. We waren in Berlijn gestopt om zijn auto op te halen, hij was meteen doorgereden naar het huis van Nicole.
'Hoe, wat, en waarom is er zo'n lawaai?' riep Georg verbaast uit de zetel. 'Laura is niet thuis geweest, Nicole heeft haar al een half jaar niet gezien. Ze weet zelf niet eens dat Laura niet meer bij ons is!' riep hij uit. Ik keek hem verbaast aan. 'Hoezo? Ze zei toch dat ze naar huis gegaan is?' vroeg ik. 'Wel, het verklaard wel waarom de auto in Berlijn stond en niet hier in de buurt.' zei Georg. 'Is ze dan in Berlijn, denk je?' vroeg Tom. ik dacht na, als ik Laura was, waar zou ik dan naartoe gaan? ik zou het echt niet weten. 'Misschien heeft ze weer een soort hint achtergelaten in de briefjes.' zei ik terwijl ik zocht naar de enveloppe waar we alle kleine briefjes bij hadden gestoken. mijn oog viel meteen op de tekening van het schaap. 'Waarom dat schaap?' vroeg ik uit. 'Dat is geen schaap, dat is een lam.' zei Gustav die over mijn schouder meekeek. Ik keek hem verbaast aan. 'Hoe kom je daar weer bij?' vroeg ik. 'Een schaap is groter, en heeft veel meer wol, of Laura kan niet teken.' zei Gustav kortaf. 'Een lam, een lam.' mijmerde Tom terwijl hij rondjes liep. 'Lam, a lamb. A.Lamb. Adam Lambert!' riep hij plots. 'Ik noemde hem toch de hele tijd een lam?' vroeg hij opgewekt. 'No shit, sherlock.' mompelde Georg zacht. 'En wat doen we nu?' vroeg ik zacht. 'We kunnen niet zomaar naar Amerika vliegen en op zijn deur gaan kloppen om te vragen of hij Laura ergens verstopt heeft?' vroeg ik verbaast. 'Ik denk dat je vergeet dat we allemaal zijn e-mail vanbuiten kennen.' zei Georg sarcastisch.