Endless Rain

Ik werd wakker van het gebruikelijke getik van de regen op het dak. Ik zuchtte en stond op, strompelde naar de douche en deed daarna al het gebruikelijke. Ik reed naar school en zette hem op een plek waarvandaan ik bijna niet hoefde te lopen naar mijn les.
Het meisje dat ik gisteren tegen was gekomen toen ik bij mijn auto stond, sprong opeens voor me. Ik keek verbaasd op en glimlachte toen. Een beetje achter haar stond Jasper die ons goed in de gaten hield.
'Jij bent toch professioneel turnster?' vroeg ze. Ik knikte. 'Mag ik je iets vragen?'
'Ga je gang...'
'Ik heb vroeger veel ballet gedaan, maar ben daar vorig jaar mee gestopt. Ik zocht eigenlijk naar iets nieuws... Ik heb ook al heel wat dingen mezelf aangeleerd, maar zou jij me misschien een paar lessen willen geven?' Ik haalde mijn schouders op.
'Waarom niet. Worden mijn trainingen misschien nog wel gezellig!' zei ik lachend. 'Maar jij bent zeker pas later uit...'
'Ik hoorde dat je gisteren na school nog wel een uur of iets langer trainde.'
'Van wie?'
'Onze Jasper was nieuwsgierig...' fluisterde ze lachend. Oh... dus híj had me in de gaten gehouden? Ik voelde me opeens een beetje ongemakkelijk door dat idee.
'Oké... nou, kom maar gewoon als je tijd hebt. Ik train meestal door tot half vijf.'
'Ik ben om half drie uit.'
'Dan zie ik je dan wel,' zei ik glimlachend. Ze knikte en we namen afscheid. Ik ging naar Marloes die al sepastisch naar me aan het zwaaien was. Ik lachte. Wat een muts was ze af en toe toch ook, maar ik mocht eigenlijk niks zeggen. Ik was net zo erg!
'Waarom praatte je tegen Alice Cullen?' vroeg ze nieuwsgierig, nadat we elkaar een knuffel hadden gegeven.
'Ze wilde les van me. Volgens mij wilde ze weer leniger worden of iets in die richting. Ze zei dat ze ballet had gedaan tot vorig jaar.' Marloes keek me verbaasd aan. 'Wat is er?'
'De Cullens zoeken bijna nooit contact en al helemaal niet zo direct.'
'Oh, valt toch wel mee? Het gaat om een lesje, niet meteen vriendschap. Daarbij, ik heb vrienden zat. Het is niet dat ik per sé haar of een van de andere Cullens als vriend moet hebben... Ze heetten toch Cullen, hè?' vroeg ik nog even voor de zekerheid. Ik was nooit zo goed in namen onthouden. Ze knikten.
'Geen vrienden met de Cullens worden?' vroeg Dilan verbaasd. 'Ik zou die Emmet best als vriend willen hebben anders.' Ik gaf hem een stomp.
'Dil, volgens mij is Emmet niet bepaald... into boys... Snap je?' Hij trok een zielig lipje, maar begon toen gelijk weer te lachen. Het was vreemd. Dilan was zo'n beetje de enige homo in Forks. Daardoor was het op zich wel zielig voor hem. Hij had nog nooit echt een vriend kunnen hebben. Hij had op vakanties wel veel gerotzooid en sinds hij vanaf vorig jaar uitmocht, was hij ook veel met jongens uit Port Angeles bezig.
'Ach... Ik kijk wel hoe Alice is. Nemen jullie het nou eens niet zo serieus!'