023 : Not you

Even ben ik verbijsterd door de vrolijkheid in zijn stem, het gaat blijkbaar veel beter met mij uit de buurt. Meteen wordt ik weer kwaad, maar denk dan aan Bill. 'Hallo, Georg, Stella hier!' zeg ik met een belachelijk hoog stemmetje. 'De styliste?' Ik steek gewonnen mijn vuist in de lucht en ga verder. 'Ehm ja, ik heb per ongeluk Bill's nummer gewist, kun je hem even geven, ik moet hem spreken.' vervolg ik met een hoog lachje. Hij lacht aan de telefoon. 'Geen probleem, wacht even.'

'BILL? Telefoon pour Vous!' Ik kijk even raar naar de telefoon. Sinds wanneer praat hij nu weer frans? Ik hoor gerammel en krijg kriebels in mijn buik. 'Stella?'


Georg grijnst mijn kant op en zwaait met zijn telefoon. 'Wie is het?' vraag ik verbaasd. 'Stella, volgens mij ziet ze je zitten.' Ik rol mijn ogen en voel een been tegen de mijne. 'Alsjeblieft zeg, Tom doe het ergens anders hé!' grom ik. Charlie die op zijn schoot zit, kijkt me grijnzend aan, maar snel draai ik mijn hoofd weg. 'Ben je een beetje jaloers Bill?' fluistert Tom. Ik kijk hem dodelijk aan en grijp de telefoon beet. 'Stella?' vraag ik zuchtend. 'Billieeeeeeeee!'

Even staar ik voor me uit en voel mijn maag kriebelen. 'Dat meen je niet!' roep ik uit. Meteen zijn alle blikken op mij gericht en probeer ik mijn gezicht in de plooi te brengen. 'Je maakt een grapje, toch? Ik dacht dat je dood was?' zeg ik alsof het echt tegen Stella is dat ik spreek. Tom fronst nog meer en drukt Charlie van zijn benen af. Eindelijk!
'555 - 5689' verklaar ik snel en druk af voordat Tom de gsm kan grijpen. 'Wie was dat?' vraagt hij achterdochtig. 'Mijn geheime aanbidster.' lach ik breed en grits mijn gsm uit mijn zak.

'Ach Tom, het was gewoon Stella, ze was zijn nummer verloren.' zegt Georg zuchtend. Mijn gsm loopt af en ik kijk Tom uitdagend aan. 'Rarara, wie zou me nu missen?' Ik druk hem aan en begin te lachen aan de telefoon. 'Weet je lieverd, ik verlang echt om je terug te zien.' zeg ik en Tom springt op me af. 'Wie is dat Bill? Geef hier!' roept hij uit. Ik ren weg en hij begint aan mijn gsm te trekken, verschillende knopjes worden ingedrukt, tot plots.

'BILLLLIEEEEE!'

De vrolijke stem galmt door de kamer en Tom staart met grote ogen naar de gsm. 'L-Layla?' Ik hoor een zacht gilletje aan de andere kant van de gsm en bijt op mijn lip. 'Verdorie Bill, als ik je nu kon zien zou je er niet goed van zijn, wacht maar!' Ik lach heilig en Tom laat me los, hij staart me aan alsof ik net zijn lolly gepikt heb. 'Tom, ga maar weer vrolijk op Charlie gaan zitten, jullie waren net zo goed bezig.' zeg ik luid genoeg zodat Lays' het luid en duidelijk verstaat, en weet hoe het hier nu eenmaal zit. 'Bill hou je bek.' fluistert Tom kwaad. 'Wat? Wil je? Lays' spreken over je nieuwe vlam?' vraag ik uitdagend. Aan de telefoon blijft het stil en Georg staat op. 'Mag ik haar spreken?' Hij trekt een schuldig gezicht en koppig schud ik mijn hoofd. 'Ik geloof niet dat Lays', Stella's identiteit overnam om met jou te kunnen praten Georg.' Schouderophalend loop ik naar mijn kamer en zucht.

'Lays', ik ehm..ik wou dat het anders was.' fluister ik. Ik hoor even niets, maar al snel een verontrustend geluid. 'I-is..ben je echt serieus?' Ik hoor dat ze een paar tranen laat en voel me meteen ook niet meer zo lekker. 'Ik ben ook bedrogen.' zeg ik zacht en denk aan de manier waarop Tom lekker met Charlie zat te kleffen. 'Bedoel je dat die Charlie en jij..'

'Ik leg het uit als je komt, maar ja, zo is het.' Ze zucht en begint plots te lachen. 'Wat is er zo grappig?' vraag ik verbaasd. 'Ben je ervan overtuigd dat ik terugkom?' Geschrokken spring ik overeind. 'WAT? Dit kun je niet menen Lays', jij komt terug hoor je me, het kan me niet schelen of je me daar vervangen hebt of dat het daar aangenamer weer is, jij komt terug naar je bitch, oké nee, naar mij!' Ze lacht hartelijk aan de andere kant en langzaam moet ik mee lachen.


'Ik kom wel terug Billie, en hoe kom je erbij? Ik kan jou toch niet vervangen?' Ik grijns voor me uit en lig neer op mijn bed. 'Inderdaad dat is zo, maar...hoe is het nu? Hoe ben jij? Wanneer kom je terug?'
Ze lacht even en zucht. 'Alles op zijn tijd, en ik ben nou ja, anders.'
Na een halfuur moet ze alweer weg en hang ik op. God, wat mis ik haar.