22.Susanne

Dublin Hospitaal

"Puffen, Puffen" zei de verpleegster. "Dat doe ik toch" riep ik geiriënteerd uit. Ik lag nu al bijna een uur in dit ziekenhuisbed. Toen de weeën waren begonnen wilde Louis gelijk naar het ziekenhuis toe. "Ik zie het hoofdje" riep Louis blij.

2 uur later zat ik op het bed en had mijn dochtertje in mijn armen. "Ze is mooi he" zei Louis die net aan kwam lopen. Ik knikte. "Is het goed als ik de jongens ga bellen of ze komen" vroeg Louis.. Weer knikte ik. Louis paste zijn telefoon en draaide het nummer van Harry. "He Hazza met Boobear" even was het stil maar toen begon Louis weer te praten. "zou kom maar gewoon snel, dan vertel ik alles. En neem de rest ook mee" zei Louis. Weer was het even stil. Toen kijk hij naar mij. "Ik denk dat het niet zoon goed idee is" zei hij door de telefoon tegen Harry.

Een halfuur later waren ze er allemaal. Harry,Emma,Kyara,Liam,Elina,Sean,Niall,Yara,Zayn,Elena en ook Roos en Esther waren met mee gekomen. "Hoe heet ze vroeg Roos. Ze had Sophia in haar armen. "Sophia" zei ik vermoeid. Ik was heel moe. Gelukkig zag Louis dat. Hij liep naar me toe. "Moet ik vragen of ze weer weg gaan?" vroeg hij zacht. Ik knikt. "Jongens Sus is moe. Willen jullie weer gaan en morgen weer terug komen?" vroeg Louis. "Mag je nog niet naar huis?" vroeg Roos verbaast. Ik schudde mijn hoofd, ging weer op het bed liggen en viel in een diepe slaap.

---

oke people ik ben zelf niet tevreden over dit hoofdstukje. Misschien moest Susanne Nog wat langer zanger zijn en had ik meer over de ruzie tussen haar en haar zus moet schrijven. Maar ik vind het steeds moeilijker om te bedenken hoe het verder gaat.
xoxo