Why me? And what am I suppose to do with you? 40

'Wat ben jij zielig zeg.' Beiden kijken we geschrokken op naar de verschijning van Alice. Ik trek mij er niks van aan dat ze ons naakt ziet, zij lijkt er verder ook niks om te geven. 'Kun je echt geen levend figuur krijgen?' Ik kruip onder Jesse vandaan en sla mijn handdoek om mijn lichaam. 'Zeg gewoon waarom je hier bent, want je bent hier vast niet om naar ons te kijken.' Sneer ik terug terwijl ik mijn armen overelkaar vouw. Alice zucht en zet zich neer in de vensterbank. 'Ik kom als eerste sorry tegen je zeggen, dus sorry.' 'Sorry voor wat?' Ze kijkt mij boos aan en balt haar handen tot vuisten. 'Sorry voor het feit dat ik jou in die strandhut heb bezeert! Wat denk je anders?' Moppert ze nors en zet haar voeten tegen de muur aan zodat ze nu de hele vensterbank voor zichzelf heeft. 'Het was alleen een snee, maar toch bedankt. Wat wilde je nog zeggen?' 'Bryson is dood.' Klinkt haar gebroken stem. Ik kijk Jesse aan die zijn schouders ophaalt. 'Ben je niet blij?' 'Nee!' Gilt ze en springt op waardoor Jesse defensief opstaat. 'Hij is niet bij mij!' Huilt ze nu. 'En wat wil je dat ik daar dan aan doe? Ik kan jullie alleen helpen met jullie doodsoorzaken - meestal dan, of ik kan jullie helpen naar het hiernamaals te gaan waar jullie eigenlijk meteen naar toe zouden moeten gaan.' 'Dat is waarom ik hier ben, stuur mij daarheen. Nu Bryson dood is en niet bij mij is, hoef ik hier niet meer te zijn.' Ik knik en sta op waarna ik kaarsen, een flesje met varkensbloed en een aansteker. 'Heb je misschien een foto van jezelf bij je?' Vraag ik en trek een wenkbrauw op. Tot mijn verbazing knikt ze en haalt een foto uit haar broek zak. Ik neem deze aan en scheur de foto van haar en Bryson zo door dat ik die alleen van haar heb. 'Houd die maar bij je.' Met een glimlach neemt ze de andere helft weer aan. Met het bloed teken ik een cirkel en daarin in weer een ster, op de punten van de ster zet ik kaarsen en steek deze aan. 'Goed, Jesse het is beter als jij nu gaat, ik wil niet dat jij hierdoor ook weg gaat, tenzij je het zelf wilt. Alice stap in de cirkel.' Ik voel Jesse verdwijnen en richt mij op Alice die dankbaar naar mij glimlacht. 'Luister Alice, ik weet niet hoe en wat er met je zal gebeuren als ik je wegstuur, ik weet ook niet of je alles zal herinneren zoals nu en ik weet al helemaal niet of Bryson daar ook is.' 'Dat geeft niet Allister, ik ben allang dankbaar dat je mij doorstuurt, het spijt mij echt hoe ik mij heb gedragen.' Ik knik en spreek de woorden 'aperire Scriptorium' uit waarna er in het plafond een donker paarse, haaste zwarte draaikolk van rook ontstaat en omlaag slingert om het lichaam heen van Alice. 'Denk aan de rust die je er zult vinden Alice, denk aan het goede dat je tegenmoet zult gaan.' Ze knikt en glimlacht nog een keer naar mij waarna ze haar ogen sluit. 'Dankjewel.' Fluistert ze waarna ze langzaam oplost en de rook haar meeneemt naar het portaal en deze weer sluit. Als echt alles is opgeruimd en ik er zeker van ben dat er geen gevaar meer is voor Jesse,roep ik zijn naam waarna hij weer te voorschijn komt.

Omg, leraren die staken zijn VET~! vandaag maar 3 uurtjes les :') donderdag heledag vrij, zooo chill Ik zal Donderdag dan ook kijken of ik inspiratie heb om te schrijven.