207~

Laura poV
'WIe is er de sterkste?' vroeg hij, lachend, maar ook buiten adem. ZIjn handen zaten iets te hard op de mijne gedrukt. Hij voelde het en zette ze een beetje minder hard. Hij grijnsde terwijl hij dichter naar me toe boog.
'Hmm, Georg heeft meer spieren denk ik.' zei ik lachend. Tom kneep zijn ogen samen, alsof hij bijna boos was. 'Oh ja? Wel ik moet zeggen. Je denkt misschien dat ik niet zo sterk ben, maar ik heb wel invloed. OP jou bijvoorbeeld.' zei hij lachend. Ik haalde mijn wenkbrauwen op. 'Oh ja?' vroeg ik speels. TOm knikte en wiebelde met zijn wenkbrauwen. 'Zal ik het je tonen?' en zonder op mijn antwoord te wachten, boog hij neer en kuste me, eerst zachtjes, maar daarna serieuzer. Hij kuste me langs mijn kaaklijn tot aan mijn sleutelbeen. ZIJn handen lieten de mijne los, en terwijl hij zich platter legde op me, gingen zijn handen naar de rand van mijn shirtje. hij glimlachte speels en ging met zijn tong over zijn tanden en zijn piercing. Was dat echt alles wat hij kon? ik lachte. 'En jij denkt dat jij ook maar iets van invloed hebt op mij, of mijn lichaam?' vroeg ik plagend. Tom ging met zijn neus langs mijn sleutelbeen en kuste me in mijn nek. 'Heb ik gezegd dat ik al klaar was?' vroeg hij op datzelfde lachende toontje. 'Nee, maar je lag plots stil, je zou bijna zeggen dat zelf als ik niets doe, ik meer effect heb op jou dan jij op mij. Hij grijnsde en ging met zijn handen onder mijn t-shirt. Zijn handen waren ijskoud, en ik slaakte een gilletje. Tom lachte, maar in zijn ogen zag ik dat hij bezorgd was over mijn reactie.
'Goed, nu jij je kans hebt gehad...' TOm keek me verbaast aan. 'Je handen zijn echt te koud om ook maar iets aan te richten bij mij.' mompelde ik als uitleg. Hij keek als een zielige puppy. 'Nu is het dus mijn beurt.' zei ik lachend; Toms ogen fonkelden, en hij rolde ons om, zodat ik van boven lag, tussen zijn benen.