111- Secrets of the old vampire family_part 1

Elisabeth PoV
Ik stond tegen de trap aangeleund waar Alice en Jasper samen op zaten. Edward, Bella en Nessie stonden aan het raam, samen met Jacob die zijn best deed om een rustige indruk te maken. Mijn kinderen zaten in de zetel, tegen Leah, Embry en Seth geleund, hoewel Leliël om Dani heen hing. Freek zat ook om hem heen, al was dat meer om Leliël te beschermen, denk ik. Ergens deed het me denken aan Jane en ALec, ik glimlachte toen ik ze zo zag zitten. Akshay en Sacha waren elkaar aan het plagen, en hoe meer ik ze zei dat ze elkaar met rust moesten laten, hoe meer ze lachten, dus na een tijdje gaf ik het op. Ik ging naar de Keuken om een barkruk, en zette me achter de zetel. Rose kwam bij me staan, en hield mijn hand vast, Jane stond aan de andere kant, en ik denk dat Jane en Emmett -die tegen Rose aan stond- de enige redenen waren waarom Felix niet dichter kwam. Ik wist dat hij ergens achter me zat, ik kon zijn gedachten horen, maar negeerde het zo veel mogelijk, tot ik erin slaagde om ze uit te zetten. De rest van de Volturi -Dimitri en de vrouwen- stond ook ergens achter me, toen we eindelijk allemaal binnen waren, kon ik eindelijk een beetje ontspannen. Ik stond op en knuffelde Marcus.
'Welcome back, Father.' mompelde ik. Hij wreef glimlachend over mijn haar. Misschien was hij verbeterd in de goeie manier, hij leek gelukkiger, maar Corin was verslavend. Deze Tristan die achter Marcus aan kwam had een gevaarlijk risico genomen; hij had bijna mijn vader veranderd in een junk.
'Er zijn een aantal dingen die ik niet begrijp.' mompelde Carlisle, terwijl Marcus zich neerzette in de zetel recht tegenover mijn kinderen. Ze keken hem allemaal glimlachend aan, alsof ze ergens op wachtten.
'Er is veel dat je niet weet, mijn vriend. En ik denk dat ik ergens wel een verklaring schuldig ben aan jullie.' zei hij. Tristan snoof.
'Dat komt later wel. Eerst hebben wij iets te bespreken, broertje.' zei hij, maar dan op een haatdragende toon. Hij keek recht naar... Aro.
'Je gedraagt je als een idioot, zoals altijd, Tristan.' zei hij kalm, maar ik merkte dat hij niet helemaal op zijn gemak was. Hij wou hier weg. Tristan wou naar voren stappen, maar Marcus hield hem tegen.
'Later.' mompelde hij.
'Hier komen we niet ver mee, als iedereen elkaar wilt vermoorden.' zei ik terwijl ik mijn plaats afstond aan Dagmar, en naast Marcus ging zitten. Het enige probleem was dan dat ik op Felix moest kijken.
'Het is misschien moeilijk om te geloven, maar... ik ben de eerste vampier, het begin van alles.' zei Marcus zacht, met zijn ogen op de oneindigheid.
'De twee oudste generaties vampiers hebben een bepaalde... extra gaves. WIj kunnen kinderen verwekken bij menselijke vrouwen -zoals elke vampier-; maar als we dat willen, zullen die kinderen ook mensen zijn. of hybriden.' De wolven keken hem verbaast aan, maar niet alleen zij. Elke vampier -buiten Tristan en Aro die elkaar boos aankeken- keek verbaast in het rond.
'Ik had een wonderlijke vrouw, Didyme, die ik tot hetzelfde lot als ik kon ... verdoemen. Ik merkte dat ik bloed nodig had om te overleven, nadat ik was gestorven. Maar ik liet haar genoeg in leven om te veranderen. Een Paar jaar daarvoor hadden we 2 zonen; Tristan en Aro.' zei hij zacht. Caius gaapte overdadig, waarschijnlijk had hij dit al meer gehoord. Hij was al een hele tijd bij de volturi.
'Ik had het moeilijk met mijn controle, maar ik wou geen mensen doden, daarom kwamen er in een korte tijd veel vampiers bij. Ik reisde rond zodat mensen het niet zou te weten komen, maar ik weerhield me ervan mijn twee jonge zonen te veranderen. Iets zei me dat het geen goed idee was, dus wachtte ik. Daarom zijn de Roemenen en daarvoor de Egyptenaren zo'n grote dynastieën van Vampiers geweest, en in Griekenland... het zijn de plaatsen waar ik het langst verbleven heb in het begin.' Het was zo stil, zelf voor een vampier woonplaats was het stil. Dit was een ongelooflijk verhaal; Marcus was de eerste vampier... wel daar ging Edwards idee dat wij ook door een god ontworpen waren, zoals de mensen.