A ranger/traitor 42

Pas op het moment dat ze de rand van het Westwoud bereikt hadden gunde de drie jagers zichzelf en hun paarden een momentje rust.
“Wat doen we nu?” vroeg Will, “Een invasie vanuit Skandia kan een groot probleem geven. Zeker omdat we geen idee hebben waar ze zullen toeslaan. Met hun schepen kunnen ze op elk denkbaar plekje aanmeren. Ze kunnen op één dag aanmeren en beginnen te plunderen.” Andros knikte.
“Ik denk echter niet dat het voor nu zal zijn. Ze weten immers niet dat we van hun plannen op de hoogte zijn en het is ondertussen wel duidelijk dat ze ons eerst uit de weg willen laten ruimen.”
“Daar heb je gelijk in. Waarschijnlijk zullen ze dus wachten tot na het volgend stormseizoen”, beaamde Will, “Dan neem ik aan dat het vinden van hun verzamelplaats en nog meer moorden op de onzen voorkomen nu onze eerste prioriteiten zijn?”
“Inderdaad, maar ik moet wel onmiddellijk de koning op de hoogte brengen van wat we te weten zijn gekomen.” Will knikte.
“Ik hou me ondertussen bezig met het achterhalen van hun verzamelplaats.”
“Je klinkt alsof je weet waar je moet beginnen.”
“Dat is zo. Het moet een dunbevolkt gebied zijn, moeilijk bereikbaar voor een leger dat zich op land verplaatst en er mag liefst geen jager in de buurt zijn. Dan springt er één plaats uit. Noordam. Daar is Harrison als eerste vermoord dus het zou best wel eens kunnen. Een andere aanwijzing hebben we niet.”
“Daar zit wat in, maar het kan evengoed dat ze ergens in Picta of Celtica zitten. Daar zijn evenmin grijze jagers.”
“Picta vormt geen probleem. Ik ken mensen in Macindaw die dat zeker voor ons zullen willen natrekken. Naar Celtica kunnen we best een jager uit het binnenland sturen om het daar te controleren.” Het verbaasde Miko nog steeds dat grijze jagers zich tegenover hun commandant gedroegen als een gelijke. “En we vergeten nog één plek. Daar waar Halt de buitenstaanders voor het eerst weergezien heeft. Er is daar een geschikte haven en het aantal bewoners was ook niet bijster groot.” Andros stond op.
“Genoeg gerust. Ik zorg ervoor dat er zo snel mogelijk een duif naar Araluen vertrekt en regel de rest van de verkenningen, daarna ga ik zelf naar Araluen en regel de verdere stappen die we ondernemen. Jullie vertrekken onmiddellijk naar Noordam.” Miko's hart maakte een sprongetje. Ze zouden naar Macindaw gaan. De plek waar Will één van zijn (talrijke) heldendaden had begaan en nipt een invasie van de Scoti had voorkomen, Alyss uit een toren had gered als een echte ridder en de verrader verslagen!