004 : My fault

Zijn ogen worden groot, de bruine vloeistof drupt tergend langzaam op de zwarte tegels van de keuken. In een fractie van een seconde knipper ik mijn ogen, dit beeld, deze situatie in me opnemend. Heb ik dit echt gedaan of slaat mijn wildste fantasie op hol? 'Ehm,.. LAYS!' Het klonk eerst twijfelend, tot Tom hem een kwade blik toewierp. 'Hoe durf je specifiek Mij besproeien?' Snel herstellend van de plotse, onverwachte shock trek ik een wenkbrauw op. Bill zou nu apetrots op me zijn. 'Je hebt zoveel egoïsme, dat dringend besproei..' Dreigend steekt mijn broer zijn hand op, als teken dat ik moet zwijgen.

'Waarom kun je nou nooit eens je manieren houden?' werpt hij me toe. Tom kijkt me onoverwinnelijk aan met de steun van Mijn broer aan Zijn zijde. Ik zet de fles op tafel en zet 1 hand in mijn zijde. Hij gaat dit zo niet winnen! 'Wie is hier ook de fantastische klungel om me zo te doen schrikken?' Meteen glijd de arrogantie van zijn gezicht en kijkt hij ongemakkelijk heen en weer. Hij weet dat ik gelijk heb, zoals altijd. 'Lays, daar antwoordt ik niet op! Rep je de bus in!' Daarbij trekt hij zijn ogen tot een smalle streep. Ik weet wat hij probeert, hij wil de strenge broer spelen, maar hij faalt, je faalt Listing! 'Vergeet het!' Subtiel neem ik de fles weer op en laat het binnen glijden als een stevige borrel. Voor ik het heerlijke thee-extract kan slikken, wordt de fles hardhandig uit mijn klauwen bevrijdt. 'De bus nu!' Boos tuur ik hem aan, wie denkt hij wel niet dat hij kan bevele... 'NU!'


Zijn ogen kijken me laaiend aan, hij is dus echt Pist Off!
Ik laat mijn schouders hangen, en zucht diep. Fijn! Als dit nou expres was geweest zou ik zijn woede verstaan, maar die hooligan bezorgde me net flink een hartverlamming toe hoor. En nu is het ook nog eens mijn schuld. Ik draai me om en loop naar de deur toe. Als ik Tom voorbij loop, ruik ik de geur van Axe gemengd met wat kokos en een vleugje IceTea extract. Ik kijk omhoog en zie naast zijn piercing een grote grijns verschijnen. 'Wat zit jij nou te grimmen?' spreek ik verwoed. 'LAYS!' gilt Georg en snel strompel ik de deur uit.

'Argh, ik haat hem! Wedden dat hij dat gepland heeft! Ik zou zo graag die miezerige kop van hem tussen 2 deur..'

'Lays, je weet toch dat ik je hoor hé?' Geschrokken draai ik me om, als de zware stem klinkt als die van Georg. Maar al snel krijg ik duidelijkheid en een gek gevoel door mijn lichaam. 'BILL!' zeg ik verontwaardigd waarna hij in de lach schiet. 'Je jaagt me de stuipen op het lijf, laat me met rust!' zeg ik boos en stamp de straat over. 'Het was maar een grapje, Lays kom op!' kermt hij smekend.