002 : I keep on Falling

Zijn donkerbruine draden hangen druipnat over zijn brede schouders terwijl zijn gespierde torso trots naar voren pronkt. Kleine druppeltjes water parelen op mijn vloer, maar hij neemt vooral niet de moeite om die weg te vegen. Verder staat hij daar enkel in een losse boxer en voor mij te veel van het goede! Al snel verkrijg ik de rode schaamte strepen op mijn gezicht en wend meteen mijn hoofd af. Ik heb altijd het gevoel gehad dat jongens een uitzonderlijke creatie zijn, vanaf ik een streepje bloot vel zie, ga ik haast door het lint. Misschien komt dat door mijn 0,0% zelfvertrouwen. 'Geo! Laat me los!' gil ik haast panisch, door het voelen van zijn warme lichaam tegen het mijne. Lachend houdt hij me vast in zijn greep en trappel ik in het rond, hij weet dat ik hier niet tegen kan! 'Oh maar lieve zus toch, je hebt toch zo graag knuffels van grote broer?' Grinnikend kan ik eindelijk loskomen en draai me om.

Vluchtig strijk ik door m'n haren en laat me zakken op het bed, dat meteen een diepe zucht produceert door het gewicht.
'Ik wil hier blijven.' kerm ik zielig en laat me terug achterover vallen. 'Gaat niet, je gaat mee op tour, voor...10 maanden ofzo..' Hij legt een vinger op zijn kin en ik trek mijn mond open. 'HOBBIT! Dat is een volledig jaar!' gil ik en geef hem een stomp. Gaat hij dit nu serieus menen? 'Dat wist je toch.' en keert me de rug toe. 'Helemaal niet, je zei dat het maar 3 maanden waren.' Verwoed trek ik mijn kast open en zie dat ik gister al alles ingepakt had, juist..
'Huphuphup Lays', over een halfuur is de bus hier.' Hij tikt op zijn arm en verlaat dan mijn kamer, zich nog steeds afdrogend en een natte plas achterlaten.

Op mijn gemak slenter ik de badkamer in en stap diep in gedachten de douche in.
'Mammie, waarom doe je me dit aan.., ik kan toch geen volledig jaar met Tom opgescheept zitten, hij is een tiran!' treur ik zielig en draai de kraan open. Is dit dan mijn ultieme straf? De straf voor mijn ongecontroleerde eetbuien? Met als gevolg mijn overgewicht? En nu ben ik niet bescheiden bezig. Ik leid daadwerkelijk aan zoiets, Ik wil erg graag zo slank en mooi zijn als anderen meisjes, maar eten is mijn troost en beste vriend. Die laat ik niet zomaar vallen. Zuchtend ga ik onder de stralen staan en frons diep.

'Waarom ben ik zo kleverig?' mompel ik nog wat in gedachten.
Ik kijk omlaag en slaak een gilletje. 'Godsamme, vergeet ik mijn pyjama nog uit te trekken.' vloek ik kermend.
Haastig, om mijn Bunny slofjes niet totaal te verwoesten, spring ik uit het bad, met als gevolg dat ik meteen uitglijd en er een harde bonk klinkt. Ik staar kreunend naar het plafond en hoor gestamp op de trappen.