191~

Tom PoV
Laura Kuste me, maar het voelde anders dan normaal. Normaal deed ze rustig, maar nu... het probleem was dat het daardoor veel en veel moeilijker was om haar tegen te houden. Ik bedoel, was er buiten mijn gezond verstand nog een deel van me dat haar tegen wou houden? Ik dacht het niet... wel, voor haar was het vrij duidelijk, ze kon het voelen, want ze zat redelijk dicht tegen me, op mijn schoot. dit was echt zo het verkeerde moment voor haar om zo'n stunt uit te halen. ik had gewoon niets van controle meer over mijn lichaam. mijn handen lagen in haar zij, maar onder haar T-shirt. Ze grijnsde en trok het uit... neeh, ze maakte het alleen maar moeilijker, alsof ze mijn gedachten kon lezen. Ze leunde dichter en dichter, en trok mijn shirt uit. ze lachte en legde haar tegen mijn borst. Wel, als ze het daarbij hield, viel het nog mee... dat was zodanig erg nog niet.
ik had moeten mijn mond houden, ik had het niet moeten denken. op dat moment voelde ik haar handen langs mijn zij naar beneden, te veel naar beneden, aan mijn riem prutsen. Je zou eens moeten weten hoe zoiets voelt. Ik denk niet dat ik in mijn leven ooit zoveel moeite heb gehad om mijn handen niet een beetje hoger te plaatsen zodat ik aan haar bh sluiting zou kunnen. Ze glimlachte. Natuurlijk vond haar High versie dit grappig, ze deed niet anders dan giechelen. Ik zou me dit zo beklagen, maar ik duwde haar in de zetel, ze lag op haar rug en keek me zo... verleidelijk aan. ik gooide haar shirt naar haar toe terwijl ik het mijne aandeed. toen ik mijn riem en mijn broek weer dicht deed, probeerde ik te negeren hoe stijf ik was. Hoe had ze zoiets voor elkaar gekregen? niet aan denken, Tom, nu niet...
Laura bleef liggen in de zetel, ze had niet eens de moeite genomen om haar T-shirt aan te doen. ze giechelde. Natuurlijk giechelde ze, in de tijd dat ik mijn kleren weer had aangedaan, had zij haar broek opengezet een deels naar beneden getrokken Ik sloot mijn ogen en schudde mijn hoofd.
uiteindelijk deed ze haar kleren weer aan, maar ze leek echt boos op me. Ik bracht haar meteen naar de bus terug, maar ze had geen woord meer gezegd. Vrouwen zijn zo'n moeilijke wezentjes..