[TH 23]So boy say it loud and clear<3

Mensen, eindelijk wordt haar verleden bekend ^^ like it or not but leave a comment ^^


I'll tell you my secret...
"wil je me iets beloven?" vraag je stil. “wat dan?” vraagt hij. “dat je me niet zal haten als je het weet…” “je moet het niet vertellen hoor…” “beloof het me gewoon..ik ben er klaar voor…” “ik beloof dat ik je niet zal haten” je slikt een keer. “ik woon hier nu al enkele jaren. Ik moest mijn veilige gekende buurt verlaten voor mijn ouders. Ze kregen beterbetaald werken dus moesten we verhuizen. Maar mijn ouders hadden geen tijd meer voor me. Ik was altijd alleen thuis, had geen vrienden en voelde me eenzaam. Mijn ouders dwongen me zowat om op een avond uit te gaan dus ging ik maar uit. Ik wist niets van de disco’s hier dus ging ik maar ergens binnen. Een disco vol drugs en andere shit. Ik kwam Sean daar tegen. Hij was lief voor mij en ook zijn vrienden vielen mee, behalve dan dat ze aan de drugs zaten. Ik ging meer en meer met ze om en omdat ik met sean was, geraakte ik ook aan de drugs. Eerst niet zo veel, maar het werd erger en erger. Ze dwongen me om ergere dingen te nemen. Anders hoorde ik niet meer bij hen, zij waren tenslotte degene die mij gered hadden van de eenzaamheid, dat zeiden ze altijd. Ik deed wat ze zeiden want ik zag het foute er niet van in. Het gaf me een goed gevoel en ik kon alles even vergeten. Maar op een dag nam ik een overdosis. Ik had net ruzie met mijn ouders gehad en ik vluchtte naar het steegje waar we altijd zaten. Ze zeiden dat ik me nog beter zou voelen als ik meer nam. Maar ik kon er niet tegen. Alles begon te draaien voor me en ik smeekte hen dat ze me zouden helpen.” Er kwam een brok in je keel en je had moeite om verder te vertellen. Je slikte eens en ging met moeite verder. “ik smeekte Sean om me mee te nemen want ze verlieten het steegje. hij zei dat hij me niet ging meenemen omdat ik toch niets waard ben. Hij heeft nooit van me gehouden, alles was een leugen, hij gebruikte me gewoon…” tranen branden in je ogen maar je verdringt ze. “ik sleepte mezelf zo ver ik kon. Aan het einde van het steegje werd alles zwart voor mijn ogen en viel ik neer.” De trillingen in je stem kan je niet meer verdringen nu. Je voelt dat Tom je tegen zich aan drukt. “wat gebeurde er toen?” vraagt hij voorzichtig. “tiffany vond me daar en belde het ziekenhuis. Ik heb een tijdje in ‘rehab’ gezeten en ze kwam me elke dag bezoeken. Sinds dien zijn we beste vriendinnen. Ze heeft mijn leven gered en ik had toen niet eens door dat ik het verpestte. Sean kwam iets later terug in mijn leven. Hij zei dat hij niet wist wat hij zei toen hij me waardeloos noemde. Ik wou hem vergeven maar Tiffany verbood het me. Al de hele tijd wil ik iets terug doen voor haar, maar ik weet gewoon niet wat. Volgens mij is er niets dat ik in ruil kan geven.” De tranen stromen over je wangen en Tom troost je. Hij is nu 1 van de enige personen, die je grootste geheim kent, een geheim dat je liever vergeet.
did you like it? just leave a comment and make me happy ^^
didn't you like it? just leave a comment and fuck off ^^