# 001

Met een harde klap gooide ik de deur achter mij dicht, ik was redelijk laat voor school, verslapen. Buiten regende het een beetje en ik ritste mijn jas tot boven dicht, waarna ik mijn gezicht half in mijn jas verstopte. Ik zag er weer eens zeer charmant uit. Wallen onder mijn ogen, mijn haar dat niet wou zitten en een slaperige blik in mijn donkere ogen. Ja, ik heb dus níét geslapen. Op mijn zwarte Vans liep ik door onze tuin met zompig en nat gras richting de garage, waar mijn scooter stond. Sinds het uit was met Zayn, wat ik trouwens had gedaan, ging ik zo'n beetje elke dag met m'n scooter. Vorige week ging ik nog steeds met Zayn mee. Het voelde gewoon raar om zonder hem naar school te gaan, na al die weken samen met hem naar school te gaan, bij hem achterop zijn gammele fiets. Ik grinnikte even toen ik eraan dacht, maar snel schudde ik mijn hoofd en weg was de gedachte. Voorzichtig opende ik de garage deur en slofte naar binnen. God, daar binnen was het kouder dan buiten. Op mijn Vans slofte ik richting mijn scooter en pakte mijn zwarte helm van de plank af. Ik haalde mijn rode zelfverdiende scooter van de standaard af en hield de helm in mijn hand. Met mijn scooter aan mijn hand liep ik naar buiten.
Met de wind in mijn gezicht en wat regen druppeltjes die op mijn gezicht landden reed ik door de straten van Wolverhampton, op weg naar school, iets waar ik compleet geen zin in had, maar iets wat helaas moest.
Zuchtend zette ik mijn rode scooter in het parkeerhok van de school. Weer een nieuwe dag die waarschijnlijk weer een klote dag zou worden en ik beet zachtjes op mijn lip, waarna ik snel mijn helm afdeed en het parkeer hok voor scooters en brommers uit slofte, toen de bel ging. Ik schold even en begon harder te lopen. Ik liep door het gat wat op een deur moest lijken van het parkeer hok en ik snelde over het schoolplein. Ik rende niet, nee, ik liep gewoon wat harder dan normaal, want normaal is een schildpad sneller dan mij. Mijn Vans begonnen al een beetje vochtig te worden en mijn donkere ogen keken naar de grond, terwijl mijn vochtige Vans richting de deur van de school snelden.
Toen ik net voor de deur stond, en dus van plan was naar binnen te lopen, gooide iemand vanuit binnen de deur open, tegen mij aan. Pijn en ik viel achterover op de grond, in de nattigheid. Mijn hand wreef over mijn gezicht heen, mijn neus zou waarschijnlijk blauw worden en ik vervloekte degene die dat deed. Ik opende mijn ogen en ik zag een jongen boven mij hangen. Een bezorgde blik in zijn helderblauwe ogen, die verstopt waren achter zijn bril. Mijn ogen draaide een beetje en ik zag hem maar wazig. Ik herkende hem wel, alleen ik was zijn naam even vergeten, Zayn verveelde hem altijd en hij is bevriend met m'n broer, maar verder houdt mijn kennis op. Mijn hoofd bonkte een beetje.
"Gaat het Teddy?", vroeg de jongen, die blijkbaar mijn naam wist.
"Beetje hoofdpijn, verder gaat het wel." Ik zuchtte en probeerde overeind te komen, wat niet echt lukte en ik ging bijna onderuit. De jongen met zijn warrige bruine haren en zijn blauwe ogen achter zijn bril verstopt ving mij behendig op.
"Dank je", zei ik zachtjes en ging recht staan, waarna hij mij verlegen een beetje los liet en blozend naar de grond keek. Ik glimlachte lichtjes naar hem, ook al zag ik eruit als een compleet wrak, en ik liep snel naar binnen en liet hem daar achter. Mijn brein maakte overuren en mijn voeten liepen snel door de gang van de school richting Spaans. Ik wist zijn naam, ik wist wie hij was, maar ik kon er even niet opkomen. Het enige wat ik wist was dat hij niet zo'n goede reputatie had en een vriend van Nialler was. Nou, hij mag zichzelf een medaille geven, want hij is de eerste jongen aan wie ik echt denk, na het Zayn incident. Alleen ik weet niet echt of het goed is.

________________________________________________
Rara, wie is die jongen toch? ^^
omg. i love you guys! nu al zoveel, ik vind het veel voor mijn doen, abo's en zo'n leuke reacties?! Thanks! <3 Willen jullie zo door blijven gaan? ik heb echt veel zin om te schrijven, dus ik probeer elke dag zo'n beetje één hoofdstukje te schrijven, want ik heb ook inspiratie en verdomme ook vakantie! Goed he? En trouwens nog een gelukkig 2012 <3